Tarnów, 25 czerwca 2000 r.

Dzień wstał mglisty i pochmurny. Po nocnym deszczu ziemia pachniała jeszcze świeżością. Wczesnym rankiem bracia i siostry z różnych stron Polski podążali na znane już wszystkim miejsce (Hala sportowa w Tarnowie), by słuchać dobrego Słowa Bożego.
Duchową ucztę zorganizowały Zbory: Pleśna, Łęki Dolne, Tarnów, Krosno i Jasło. O godz. 900 sala znacznie napełniła się gośćmi. Przybyło około 600 osób, Nabożeństwo rozpoczął br. Tomasz Sygnowski, krótkim powitaniem zebranych, oraz nawiązaniem do hasła tej konwencji: "Albowiem mowa o krzyżu jest dla nas mocą Bożą" - 1 Kor. 1:18. Zgodnie z wolą gospodarzy powołał do przewodniczenia br. Zdzisława Kołacza oraz do prowadzenia śpiewu br. Pawła Woźniaka.
Po zaśpiewaniu pieśni i modlitwie przemówił do Braterstwa ze Słowa Bożego br. Józef Sygnowski. Tematem wykładu był Okup za wszystkich i jego znaczenie a treść obejmowała definicję słowa "Okup" oraz wyjaśnienie wyrażeń: "za wielu" Mar.10:45, "za wszystkich" 1 Tym. 2:6. Kiedy Okup został sporządzony, w jakim czasie złożony i dokonany? Jeżeli został "złożony" w Jordanie a "dokonany" na krzyżu to czy cierpienia przez 3,5 roku były konieczne? Korzyści wypływające z Okupu dla Chrystusa, Kościoła i świata; jakie grzechy oczyszcza Okup; przez kogo, od kogo, dla kogo człowiek został odkupiony. Okup jest najważniejszą doktryną i nie podlega dyskusji.
Ofiara za grzech w Dniu Pojednania - to temat usługi br. Franciszka Olejarza. Rozważania oparte zostały na 3 Mojż. 16 rozdz. tj. na dwu ofiarach: cielca i kozła Pańskiego. Mówca wyjaśnił obrazowe znaczenie tych ofiar. W przystępny sposób wskazał na wielkie uznanie Boga Ojca dla zasługi Pana Jezusa. Wyjaśnił również sposób ich zastosowania za Kościół i za całą ludzkość. Przedstawił zasadniczą różnicę między "Okupem" a "Ofiarą za grzech". Podkreślił również co to jest ofiara, zaznaczając, że jest przyjemna wtedy, gdy jest dobrowolna. Wielkim darem dla człowieka wypływającym z ofiary okupowej jest usprawiedliwienie (Rzym. 5:16).
Trzecim tematem: Posłuszeństwo i poddaństwo chrześcijanina wobec zwierzchności - usłużył br. Piotr Krajcer. Treść wykładu obejmowała: stosunek naszego Pana, Jezusa Chrystusa do władzy - Mat. 17:24-27; Mat. 22:16-21, postawa wobec Piłata. Pan podkreślił, że władza jest Piłatowi dana z góry. Posiłkował się postawą apostołów wobec zwierzchności: Rzym. 15:1-7; ich zalecenia dla nas: Dzieje Ap. 4:19, 1 Piotra 2:15-19. Brat przemawiający wskazał na mężów, których wiara była silniejsza od śmierci: prorok Daniel, trzej młodzieńcy wrzuceni do pieca, ofiary z czasów wojny i okupacji hitlerowskiej. Zwrócił uwagę na lojalność Mardocheusza wobec króla. Daniel 2:8-16 podpowiada nam, że możemy tylko prosić władzę o zmianę decyzji nas dotyczących. Nasza rzeczpospolita (ojczyzna) jest w niebie - Filip. 3:20, toteż tu, na ziemi jesteśmy tylko gośćmi i przychodniami, i jako tacy mamy okazywać władzy posłuszeństwo na tyle, na ile jej nakazy nie gwałcą naszego sumienia i nie są sprzeczne z naszą wiarą i służbą Najwyższemu.
Kolejnym punktem programu było sympozjum na temat: Wiara, nadzieja i miłość - 1 Kor. 15:15.
Rozważaniami dotyczącymi wiary dzielił się br. Daniel Chachlica. Podkreślił on znaczenie wiary w naszym duchowym rozwoju: Żyd.11:6; 2 Piotra 1:5-8. Wiara jest podstawą naszej społeczności z Bogiem; błogosławieni są ci, którzy dostępują usprawiedliwienia z wiary: Rzym 4:7-8, Rzym. 5:1-2. Trwając w wierze dostępujemy łaski wysokiego powołania. Brat wskazał na źródła wiary: Rzym. 10:15-17, oraz to kiedy i w jaki sposób objawia się ona w naszym życiu. Wiara jako dar Ducha Św., jest to szczególny rodzaj wiary porównanej do tarczy i pancerza, zabezpieczającego wojownika przed śmiercią: 1 Kor. 12:8-9; Efez. 6:16. Wiara musi być doświadczona: 1 Piotra 1:5-9. Moc Boża jest skuteczna przez wiarę. Objawia się ona w sytuacjach w których, z ludzkiego punktu widzenia, jesteśmy przegranymi. "Wiara bez uczynków martwa jest".
Rozważaniami o nadziei dzielił się br. Stanisław Kuc. Wskazał On na różnorodność i złudność ludzkich nadziei. Podkreślił nadzieję męża Bożego Mojżesza, którego całe życie podporządkowane było wyzwoleniu narodu z niewoli egipskiej. Czy nasze życie jest podporządkowane takiej nadziei w Chrystusie Jezusie. Brat wskazał na pokładaną w Bogu nadzieję proroka Dawida: 1 Sam.17:57; Ijoba 19:25-27. O nadziei dla wybranych mówi św. ap. Paweł w swoim Liście do Kol.1:27; 1 Kor. 15:50-54. Niewzruszenie trzymajmy się tej nadziei, bo wierny jest Ten, który obiecał.
O trzecim przymiocie, który nigdy nie ustaje, tj. o miłości mówił br. Piotr Knop. By jakakolwiek nasza służba była Panu przyjemna, musi być ona przepojona miłością. Brat w bardzo przystępny sposób omówił, powołując się na wersety biblijne, cechy miłości takie jak: Cierpliwość, wspaniałomyślność, pokora, uprzejmość, łagodność, ufność, otwartość, szczerość, bezinteresowność. Miłość nie jest porywcza do gniewu, nie obraża się, nie wpada w zły humor, jest wyrozumiała na błędy innych, nie szuka dowodów złych intencji. Znosi obelgi, posądzanie, a nawet śmierć dla sprawy Bożej. Jest pełna ufności - trzyma się zasady, że lepiej być oszukanym niż podejrzliwym. Miłość nie zniechęca się łatwo, nie popada w rozpacz. Miłość jest treścią owoców Ducha Św. Na zakończenie br. przewodniczący apelował do słuchaczy słowami św. ap. Pawła, byśmy patrząc na Wodza i Dokończyciela wiary złożyli wszelki ciężar grzechu, a biegli w zawodzie, który nam jest wystawiony: Żyd. 12:1-2. Zachęcał, byśmy rozmyślali i czynili to, co zaleca nam Słowo Boże: Filip. 4:8-9. Pisząc o duchowych błogosławieństwach, szczodrze udzielonych nam przez łaskawego i dobrotliwego Niebiańskiego Ojca. Nie sposób pominąć braterskiej uprzejmej miłości okazanej uczestnikom poprzez przygotowanie różnego rodzaju słodkiego pieczywa i napojów, przy czym usługiwały siostry i młodzież ze zborów, które przygotowały tę duchową ucztę. Serdecznie Wam Braterstwo dziękujemy.

Za uczestników br. Józef Sygnowski

powrót do góry wersja do druku