Poprzedni artykuł
WsteczWstecz„Jednym z najbardziej interesujących zjawisk we współczesnym świecie chrześcijańskim jest tzw. Ruch Ekumeniczny, zapoczątkowany przed I wojną światową. Świadczy on o żywych tendencjach zjednoczeniowych świata protestanckiego, rozbitego przez setki sekt. Protestanci nie tylko jednak dążą do wzajemnego porozumienia się ze sobą, czego dowodem był przede wszystkim głośny Światowy Kongres Kościołów w Amsterdamie w 1948 r., lecz także starają się nawiązać stały dialog z obozem katolickim. Zmarły papież odnosił się do tych dążeń z olbrzymim zrozumieniem i życzliwością, zmieniając dotychczasowe postanowienia Kodeksu Prawa Kanonicznego i zezwalając w roku 1949 na wspólne zebrania religijne w pewnych warunkach katolików z protestantami. W r. 1952 na I Światowym Kongresie Ekumenicznym w Lund w Szwecji po raz pierwszy w historii kościoła znaleźli się na takim spotkaniu trzej teologowie katoliccy w charakterze obserwatorów. W ubiegłym roku papież przyjął na specjalnej audiencji dr Dibeliusa, głowę kościoła protestanckiego w Niemczech. Prasa światowa szeroko komentowała to wydarzenie, podkreślając, że był to pierwszy tego rodzaju wypadek od czasów reformacji.
Wielu innych, też niezwykłych gości witano w tych latach w Watykanie: prezydenta Indonezji Soekarno, premiera Indii Nehru, wiceprezydenta USA Nixona, premiera Izraela Szareta, prezydenta Coty (prezydenta Francji) i prezydenta Republiki Federalnej Heussa.”
Również po raz pierwszy w historii kościoła państwa zamieszkałe przez ludność wyznającą w olbrzymiej większości islam nawiązały stosunki dyplomatyczne ze Stolicą Apostolską. Początek zrobił Egipt w 1947 r., za nim poszła Indonezja, potem Syria, Persja, Turcja, Pakistan i inne. „Observatore Romano” w r. 1950 pisał w związku z tym: „Stoimy więc zapewne w obliczu epokowej przemiany, kiedy to największy wróg chrześcijaństwa – jak zwykło się określać islam – nawiązuje łączność ze Stolicą Apostolską”.
Do faktów świadczących o dokonującym się zbliżeniu między islamem a kościołem można też zaliczyć m.in. wspaniałe przyjęcie, z jakim spotkał się kard. Tisserant, kiedy na wiosnę 1951 r., zaproszony przez rząd egipski, przybył jako delegat Stolicy Apostolskiej na kongres naukowy uczonych muzułmańskich w Kairze”.
Światowa Rada Kościołów obejmuje 165 kościołów i denominacji z 47 krajów i skupia około 200 mln ludzi.
Wstecz Do góry