Przyjaźni miła, węzły twoje święte!
Oneć nie pękną w probierczym płomieniu.
Imiona w twoim diamencie rżnięte,
Pamięć podaje wieków pokoleniu!
Tyś z cnót najrzadsza, jakby kwiat paproci!
Kto ciebie znalazł, znalazł skarby Wschodu.
Twój uśmiech cieszy i trosk chmury złoci;
Bogacz bez ciebie umrze z uczuć głodu!
Jak rzadka na tej ziemi czysta przyjaźń bywa!
Chęć zysku ludzi łączy, chęć zysku rozrywa;
Kto ma takich przyjaciół, że ich los nie zmieni,
Niech to wyżej nad wszystkie bogactwa oceni.
Mówią, że przyjaźń jest drogim klejnotem, który nigdy blasku nie traci. Nieprawda, przyjaźń jest to wonna, zielona roślina, która rośnie i kwitnie, gdy grunt ma żyzny, na jałowym zaś więdnie i usycha.
Jest coś, co człowiekowi wiele przyjąć i ująć może dobrego mniemania i wziętości, a to jest zachowanie, a spólna przyjaźń z kim, kto ją wiedzie; bo to rozum pokazuje, iż jakiego kto sobie przyjaciela obrał, z kim za jednego żyje, takim i sam być musi.
Szczęściem królów jest przyjaźń wielkiego człowieka.
Gdzie są ludzie, tam i przyjaciela znajdziesz, bylebyś sam pałał potrzebą przyjaźni i wierzył w święte, bezinteresowne uczucie.
Pierwszy to jest znak upadłej fortuny, że przyjaciele mówią prawdę.
Przyjaźń prawdziwą Bóg tylko zespala.
Nie zabieram spółki z tymi,
Których przyjaźń ma kosztować,
Bo nie pieniędzmi mymi
Przyjaciół sobie kupować.
Przyjaźń co odbiega w nędzy,
Co się nie jedna z przymioty,
Co jest tylko dla pieniędzy,
Traci u mnie imię cnoty.
Każdy kto w przyjaźń nierozważną wchodzi Nudy i biedę pewno sobie kupi; Mądry przeciwnik często mniej zaszkodzi, niźli przyjaciel serdeczny a głupi.
Niektórzy kochają przyjaciela, lecz jako żołnierz konia, tylko żeby na nim jeździć, nie żeby koniowi dobrze, lecz żeby sobie wygoda była. Taka przyjaźń sedni grzbiet przyjaciołom.
Choć bajki Krasickiego w ręce dzieciom wpadły,
Wydobędę z nich jedną pełną ważnej treści:
„Wśród serdecznych przyjaciół psy zająca zjadły”,
Mówi on, i w tym prawdę swego wieku mieści,
Myśmy od tego czasu postąpili wiele;
Dziś zjadają zająca sami przyjaciele.
Różność zdań odejmuje przyjaźń między ludźmi.
Szczęśliwa przyjaźń! Świętym jest na ziemi, kto umiał przyjaźń zabrać ze świętymi.