Pyt. – Czego symbolem jest w obchodzeniu dorocznej Pamiątki Ostatniej Wieczerzy „Chleb i Kielich”? I co oznacza, że przy obchodzeniu figuralnej Paschy mięso baranka było jedzenie, lecz krew jego jedzoną nie była?
Odp. – Na takowe pytania podajemy odpowiedź br. Russella, wierząc, że to dopomoże do jaśniejszego zrozumienia i oceniania ustanowionej Pamiątki przez naszego drogiego Zbawiciela, Jezusa Chrystusa, aby wszyscy poświęceni Panu „godnie” obchodzili to doroczne święto. – 1 Kor. 11:27-29.
„Krew symbolicznie przedstawiona w winie wyobraża śmierć; „krew jest życiem” we wszystkim stworzeniu, a gdy krew jest przelana, oznacza to śmierć danego stworzenia. Tak też i przelana krew Chrystusowa oznacza Jego śmierć – oddane życie za grzechy świata. Przy obchodzeniu figuralnej Paschy mięso było jedzone, lecz krew jego jedzoną nie była. To przedstawiało, że wszyscy mają jeść ciało Syna Człowieczego, lecz nie wszyscy mają pić, czyli uczestniczyć w Jego śmierci. Ci, którym Pan dał kielich przedstawiający Jego krew, byli zaproszeni do uczestniczenia w Jego śmierci, co było właściwe, ponieważ oni mają być członkami Jego Ciała; i nie tylko On, Głowa miał skosztować śmierci za wszystkich, lecz i członkowie Jego Ciała mają być „przypodobani śmierci Jego” i mają „umrzeć z Nim” (Filip. 3:10; Rzym. 6:8).
Tak więc „ kielich” jest symbolem śmierci i przez uczestniczenie w tym kielichu (świadomie) stawiamy życie nasze choćby i na śmierć w służbie naszemu Panu i Odkupicielowi. Czy ktoś będzie godny restytucji i życia wiecznego w przyszłości, zależeć będzie od jego jedzenia (przyjmowania, przyswajania sobie) ciała Pańskiego; lecz przynależność do Ciała Chrystusowego zależy od tego, czy ktoś spożywając wiarą ciało Pańskie w wieku obecnym, pije również Jego „kielich”, czyli, czy poświęcił się zupełnie na Jego służbę aż do śmierci”.
Pyt. – Ew. Łuk. 22:19-20; Ew. Mat. 26:26-23 Czy miałoby to jakieś znaczenie, że „kielich” był podany dopiero po spożyciu „chleba”?
Odp. – „Ponieważ tak się rzecz ma, przeto podanie kielicha z właściwością nastąpiło po spożyciu chleba i tylko tym, którzy chleb jedli. To uczy, zgodnie z innymi Pismami, że tylko usprawiedliwieni od grzechów wiarą w zasługę ofiary Baranka Bożego (a nie inni) zaproszeni są do ukrzyżowania ich (usprawiedliwionego) człowieczeństwa i do uczestniczenia w uciskach Chrystusowych teraz, a w Jego chwale – w Tysiącleciu w następnych wiekach chwały”.