Drodzy i umiłowani braterstwo w Panu, gdziekolwiek się znajdujecie! Pozdrawiamy Was słowem Pańskim: Pokój Wam.
Otóż z łaski Pana mieliśmy ten błogi przywilej zgromadzić się na Konwencji Generalnej, która odbyła się w dniach 14 i 15 maja 1967 roku we Flers – Francja. Braterstwo licznie uczestniczyło, a Pan nie szczędził nam błogosławieństw.
Usługiwali bracia pozamiejscowi ze wschodniej i południowej Francji, a także miejscowi. Usługa była jak zawsze w języku polskim i francuskim po jednym wykładzie każdego dnia, a także do symbolu, o który prosiła jedna z młodych sióstr. Młodzież zaśpiewała kilka pieśni oraz deklamowała ładne wiersze, a wszelka usługa odbyła się w miłym nastroju duchowym, w zachęcaniu do służenia Panu i Jego ludowi w jedności, czystości i świątobliwości. Zostały też przeprowadzone uchwały dotyczące naszej współpracy i wzajemnego budowania się w tej świętej wierze, które zostały jednomyślnie przegłosowane przez wszystkich uczestników konwencji. Usługę międzyzborową, jak też pracę sekretarza, kasjera i księgarza powierzono tym, którzy prowadzili ją w roku ubiegłym, przy czym dodano pomoc księgarzowi w osobie brata Gołucha. Następna Konwencja Generalna odbędzie się za wolą Pana 14 i 15 kwietnia 1968 roku. Zbory będą w miarę możliwości odwiedzane jak dotąd. Życzeniem uczestników było, aby o ile jest to możliwe, zaprosić braci z zagranicy do usługi, a my w zamian też byśmy wysłali 2 braci, jeżeli byłoby to życzeniem braci w Polsce. Następnie uchwalono, aby nadal popierać pracę Pańską w języku francuskim tak materialnie, jak i moralnie i przynajmniej raz w roku urządzić konwencję w tym języku.
Wszystkie te przywileje i usługi zostały zatwierdzone przez ogół uczestników oraz uchwalono, ażeby tymi błogosławieństwami podzielić się ze wszystkimi braćmi i siostrami. Dziękujemy za wszystkie miłe dla nas życzenia i pozdrowienia tak z Polski, jak również z USA i od tych braci i sióstr, którzy nie mogli z nami uczestniczyć. Zarazem przesyłamy nasze uczucia bratniej miłości oraz życzenia i pozdrowienia dla wszystkich braci i sióstr z Psalmem 100.
Drodzy w Chrystusie, Bracia i Siostry! Pragniemy podzielić się z Wami błogosławieństwami, jakie Pan na nas zlewał w czasie Uczty Duchowej, która odbyła się w dniu 4. VI. 1967 r. w Przeciszowie k/Oświęcimia u braterstwa Klimczyków. Ojciec Niebieski obficie pobłogosławił tę ucztę. Była piękna pogoda, tak że Braci zjechało się z okolicznych zborów około 500 osób.
Usługujący Bracia starsi służyli następującymi tematami biblijnymi:
1. O Modlitwie
2. Wybór Kościoła
3. Co mamy czynić, by być Kościołem
4. Jak dobrze być z Jezusem
5. Wykład o chrzcie, którym usłużył brat Kamiński
6. Wykład dla publiczności
Ogół Braci i Sióstr wyrażali swoją radość, że Pan jeszcze pozwala nam mieć takie miłe przystanie duchowe, na których możemy odnowić swe siły do naszej wędrówki za naszym Panem Jezusem Chrystusem.
W czasie konwencji 6 osób zgłosiło chęć wstąpienia w Przymierze z Panem – dwóch braci i cztery siostry. Chrzest odbył się w znajdującym się w pobliżu stawie w czasie przerwy obiadowej.
Bracia i Siostry wyrazili życzenie, by na łamach „Na Straży” podzielić się tą radością, którą mieliśmy od Pana na tej uczcie duchowej oraz przekazać wszystkim braciom te serdeczne uczucia miłości bratniej. Również bracia życzyli sobie, by bracia, którzy pojadą do Francji i USA dla odwiedzenia tamtejszych Zborów, przesłali tym Braciom nasze serdeczne pozdrowienia i życzenia, by Pan pozwolił im wytrwać w wierze, nadziej i miłości przy Panu Jezusie Chrystusie (Kol. 3:23,24).
Droga rodzino chrześcijańska, gdziekolwiek zamieszkała. Pragniemy podzielić się z Tobą pociechą, radością i błogosławieństwami wynikłymi z uczestnictwa w dwudniowej uczcie duchowej, odbytej w dniu 1 i 2 lipca br. w miejscowości Bronice k/Piotrowic w okolicy Nałęczowa
Zamiary nasze Pan obficie pobłogosławił. Liczni goście wraz z braćmi sługami – przy bardzo sprzyjającej pogodzie – rozkoszowali się naukami biblijnymi. Wykładami służyło sześciu braci na różne tematy z Pisma Świętego – poruszone były czasy i chwile oraz nauki podstawowe, takie jak: okup w zrozumieniu filozoficznym, Zakon Boży, sabat, restytucja pokazana w obrazach Starego Testamentu, czasy i chwile w oparciu o chronologię opracowaną przez wiernego sługę oraz inne. Pomimo upalnych dni wszyscy słuchacze byli bardzo zainteresowani tematami, w wielu wypadkach brali czynny udział w odpowiedziach na wstawiane pytania. Bracia mówcy wskazywali na ważności doktryn wynikających z Pisma Świętego, które stanowią podstawę naszej wiary i nadziei. Nauki te powinny być pielęgnowane i pogłębiane w naszych umysłach, a nie traktowane podrzędnie. Wygłoszony został również wykład z Pisma Świętego o tematyce chronologicznej, potwierdzający słuszność chronologii opracowanej przez brata Russella, z uwzględnieniem jego osobistej poprawki, dotyczącej końca żniwa i nagrodzenia całego Kościoła w roku 1914. Na wstępie brat mówca zacytował Psalm 71:22 oraz na podstawie niektórych proroctw i wyliczeń pogłębił i poszerzył pewne wydarzenia wypełniające się podczas żniwa Wieku Ewangelii i wtórej obecności Chrystusa, datującej się od roku 1874. Wskazał w znaczeniu perspektywicznym na niektóre wydarzenia mające się wypełnić w przyszłości, jak: koniec Przymierza Sary, uwielbienie Kościoła i inne sprawy związane z obecnymi wydarzeniami, o których wspomniane jest w Liście do Rzymian, w 11 rozdziale. Powyższy temat śmiało można nazwać wykładem dyskusyjnym oraz nie od rzeczy będzie zacytować zdanie brata mówcy, a mianowicie: „Struna chronologiczna nadal brzmi i wydaje piękne tony”. Inny brat mówca powiedział również: „Znajomość czasu jest pomocą zachęcającą, dającą wzmocnienie, to jednak znajomość tych rzeczy – sama w sobie, nie jest Ewangelią. Gdyby wszystkie daty chronologiczne i proroctwa były wykreślone, to jeszcze moglibyśmy radować się w Jego chwalebnej Ewangelii, w której Jezus jest ośrodkiem”. Bardzo interesujący wykład był również o Zakonie, czyli prawie Boga. Mówca wskazał w nim między innymi na sabat, który dodany został do prawa moralnego, gdyż przed daniem Zakonu nikt nie został ukarany za nie przestrzeganie sabatu. Chrystus, gdy przyszedł na ziemię, to zaostrzył prawo moralne (Mat. 5:27), a sabat rozluźnił (Jan 5:5-8). „Rzekł mu Jezus: Wstań, weźmij łoże twoje, a chodź. A zarazem, stał się zdrowym on człowiek i wziął łoże swoje i chodził. A był sabat onego dnia”.
Drodzy w Panu! W krótkości tylko pragniemy podzielić się z Wami tą cząstką radości, której nie można powtórzyć w całym tego słowa znaczeniu. Niektóre wolne chwile wykorzystane zostały na śpiewanie pieśni, które dodatnio wpływały na ogólny nastrój duchowy. Bardzo szybko upłynęły nam te dwa dni i pożegnaliśmy się pieśnią „Zostań z Bogiem” (jednak niektórzy z braterstwa pozostali na dzień trzeciego lipca, w którym odbyły się jeszcze trzy nabożeństwa – W usłudze wzięło udział trzech braci).
Przy zakończeniu uczty duchowej wszyscy jej uczestnicy wyrazili życzenie, ażeby poprzez czasopismo „Na Straży” przesłać Wam, drodzy w Panu, miłe serdeczne i chrześcijańskie pozdrowienia życząc opieki od Boga Ojca jak i Pana Jezusa Chrystusa.