Bóg nam powierzył księgę prawd wiecznych,
Dał nam zrozumieć plany zbawienne.
W niej są zawarte nauki cenne,
Wiele słów pięknych i pożytecznych.
Biblia wskazuje żywota drogę,
Uczy iść z wiarą w Chrystusa ślady,
Świętego życia są w niej przykłady,
Przed sidłem grzechu daje przestrogę.
Skarbnica Boża rady udziela,
Jak żyć powinien młody i stary,
Pokornych uczy prawdziwej wiary,
Łaską zbawienia nas rozwesela.
Kto szczerze pragnie Słowa Bożego
Jak jeleń wody w słońca upale,
Niech Pismo Święte bada wytrwale,
Osiągnie w życiu wiele dobrego.
Szczęśliwy człowiek co w życia znoju
Rozpoznał prawdę Bożego Słowa.
Jeżeli w sercu zawsze je chowa,
Doznaje szczęścia, łaski, pokoju.
Szanujmy Słowo przez Boga dane,
Jego nauka braci buduje.
Niech mądrość Boża serca kształtuje,
Gdy często przez nas będzie badane.
Oddajmy Bogu należną chwałę
za piękną Księgę – źródło zbawienia,
niech wdzięczność serca nas opromienia,
gdyż Jego dzieła są doskonałe.
Błogosławieni ubodzy w duchu; albowiem ich jest królestwo niebieskie
Błogosławieni, którzy się smucą; albowiem oni pocieszeni będą
Błogosławieni cisi; albowiem oni odziedziczą ziemię
Błogosławieni, którzy łakną i pragną sprawiedliwości albowiem oni nasyceni będą
Błogosławieni miłosierni; albowiem oni miłosierdzia dostąpią
Błogosławieni czystego serca; albowiem oni Boga oglądać będą
Błogosławieni pokój czyniący; albowiem oni synami Bożymi nazwani będą
Błogosławieni, którzy cierpią prześladowanie dla sprawiedliwości; albowiem ich jest
królestwo niebieskie
Błogosławieni jesteście, gdy was dla mnie lżyć będą i prześladować i kłamliwie wszystko złe przeciwko wam mówić będą; radujcie się i weselcie się; albowiem zapłata wasza obfita jest w niebiesiech; tak bowiem prześladowali proroków, którzy byli przed wami. (Mat. 5:3-12).
Niech sługom Twoim ukaże się Twe dzieło,
a chwała Twoja nad ich synami.
A dobroć Pana Boga naszego niech będzie nad nami!
I wspieraj pracę rąk naszych,
wspieraj dzieło rąk naszych.
Albowiem niech w was będą te same myśli, jakie i w Chrystusie Jezusie, który będąc w kształcie Bożym, nie poczytał sobie tego za drapiestwo być równym Bogu, ale wyniszczył samego siebie, przyjąwszy kształt niewolnika, stawszy się podobny ludziom i postawą znaleziony jako człowiek; sam siebie poniżył, będąc posłusznym aż do śmierci, i to śmierci krzyżowej.
Dlatego też Bóg nader go wywyższył, i darował mu imię, które jest nad wszelkie imię; aby w imieniu Jezusowym skłaniało się wszelkie kolano tych, którzy są na niebiesiech, i na ziemi, i pod ziemią. I aby wszelki język wyznawał, że Jezus Chrystus jest Panem ku chwale Boga Ojca. (Filip. 2:5-11)