Poprzedni artykuł
WsteczWsteczUmiłowani w Chrystusie Bracia i Siostry, droga młodzieży oraz wszyscy przyjaciele Prawdy Bożej!
Pragniemy podzielić się z wami wielką radością, jakiej doznaliśmy na jednodniowej konwencji, która odbyła się dnia 6 V 79 r. w Andrychowie. Piękna majowa pogoda zachęciła braterstwo do przyjazdu, dlatego sala była przepełniona. Ponadto mieliśmy również okazję gościć braterstwo z zagranicy, którzy widząc tak duże zgromadzenie i słuchając wykładów odczuli, jak sami oświadczyli, wielkie błogosławieństwo.
Przewodniczącym uczty duchowej był br. Suchanek, który z okazji zakończenia II wojny światowej wspomniał o braciach, którzy ponieśli męczeńską śmierć w obozach i katowniach, ale Chrystusa się nie zaparli.
Pierwszym wykładem usłużył br. Krawczyk, mówiąc na temat: „Przypatrzcie się liliom polnym, jak rosną” (Mat. 6:28). Przedstawił on symboliczne znaczenie lilii, która reprezentuje czystość Kościoła (Pieśń 2:2).
Drugim temat powiedział br. Grudzień St. – „Prostujcie drogi Pańskie” z Łuk. 3:1-6. Za podstawę rozważań wziął historię Jana Chrzciciela i przyrównał ją do naszej rzeczywistości. Głównym wątkiem wykładu była myśl, że każdy chrześcijanin powinien swoje drogi życiowe prostować i naśladować Jezusa Chrystusa.
Z kolei usłużył br. Szczepanik J., który mówił na temat: „Miasto małe, a w nim ludzi mało” – Kazn. 9:14. Powiedział, że tym małym miastem był raj, a w nim było tylko dwoje ludzi: Adam i Ewa, przeciwko którym wystąpił szatan. Dla nas jest w tym lekcja, że nie posiadali oni tarczy wiary, jaką my daną przez Chrystusa (Efezj. 6:16). Mądrym, a ubogim mężem, który uwolni miasto od nieprzyjaciela, czyli w przenośni ludzkość od grzechu, jest Jezus Chrystus (2 Kor. 8:9).
Podczas przerwy obiadowej miejscowe siostry obsłużyły zebranych posiłkiem, a młodzież zaśpiewała kilka pieśni.
Ostatnim tematem usłużył po obiedzie br. Ziemiński A. Mówił o „Dobrej cząstce” z Łuk. 10:38-42. Usługiwanie braciom winno stanowić tę dobrą cząstkę naszego życia, ajkie ofiarowujemy Panu. Winniśmy zawsze pamiętać o sprawach duchowych i przy różnych okazjach o nich mówić. Odczytywanie „Manny”, rozmyślanie o Bogu, oto dobra cząstka, która codziennie winna nas zbliżać do Pana.
Na zakończenie tej uczty duchowej słowem pożegnalnym usłużył br. Suchanek. Przy pożegnaniu można było wyczytać z twarzy braterstwa zadowolenie z doznanych błogosławieństw Bożych, jakie otrzymaliśmy w tym dniu dzięki Ojcu Niebieskiemu.
Umiłowani w Chrystusie Bracia i Siostry! Pragniemy podzielić się ze wszystkimi domownikami wiary błogosławieństwami, jakie otrzymaliśmy dnia 27 maja 1979 r. na konwencji w Lens (Francja Półn.).
Naszą konwencję zaszczycił swą obecnością br. Wygnaniec. Jesteśmy wdzięczni naszemu Niebieskiemu Ojcu za to, że raczył pokierować sprawami ta, aby ten brat przybył do nas i odwiedził swą duchową rodzinę.
Brat M.J., który przewodniczył, powołał brata Wygnańca do pierwszego wykładu. Po przekazaniu chrześcijańskich pozdrowień br. Wygnaniec powiedział wykład na temat: „Jedność rodziny Bożej”. Przytoczył on liczne teksty ze Słowa Bożego, a szczególnie z Ew. Jana rozdz. 17, które pouczają nas, aby lud Boży żył w zgodzie i miłości.
Drugim wykładem usłużył br. K.A. – „Któż wstąpi na górę Pańską?” (Psalm 24:3). Góra symbolizuje królestwo. Psalmista mówi proroczo o Królestwie Bożym.
Po spożyciu chleba i kawy mieliśmy możność wysłuchania kilku pieśni w wykonaniu naszej młodzieży.
Po przeczytaniu wszystkich nadesłanych pozdrowień brat przewodniczący powołał brata L.R., aby usłużył w jęz. francuskim. Temat dotyczył życia i doświadczeń Dawida. Mówca wspomniał o różnych przeżyciach Dawida, które są dla nas cenną lekcją, a niekiedy także przestrogą.
Ostatni wykład wygłosił br. Wygnaniec i mówił o „Czasach pogan”. Wyjaśnił, że jego celem nie jest pouczać braci, lecz przedstawić ten przedmiot tak, jak pojmuje go ogół braci. Gdy duchowe nasienie Abrahama – kościół Chrystusowy – zostanie skompletowane, wówczas Bóg wzbudzi Królestwo Boże, które obejmie we władanie wieczne całą ludzkość.
Po tym wykładzie uczta duchowa została zakończona. Wszyscy odnieśli wielkie zbudowanie w wierze świętej z wysłuchanych lekcji biblijnych. Ojciec Niebieski hojnie nam pobłogosławił w tym dniu i na długo pozostanie on w naszej pamięci.
Wstecz Do góry