Poprzedni artykuł
WsteczWstecz„Bliski jest Pan wszystkim, którzy go wzywają” – zapewniały nas słowa Psalmu 145:18 umieszczone na scenie Domu Kultury „Kolejarza”, kiedy rozpoczynaliśmy naszą ucztę duchową w dniu 19 maja b.r. W ten słoneczny majowy dzień w Lublinie zgromadziło się ok. 400 osób – aby budować swój charakter i cieszyć się u stóp drogiego Zbawcy. Słowo Boże przemawia do serc ludzkich w różnych okolicznościach. Mamy głęboką nadzieję, że słowa żywota wypowiadane przez braci ze Świętej Księgi trafiły do serc wszystkich zgromadzonych.
Usłyszeliśmy pięć tematów. Pierwszym usłużył br. D. Kaleta, który swoje rozważania zatytułował „Święto kuczek” (Zach. 14:6-9). Następnie br. A. Zieminski mówił na temat: „Prawda dającą wolność” (Jan 8:31-32). Trzeci wykład, którym służył br. A. Kozak „Podobni do obrazu Syna Bożego” zaczerpnięty został z Listu św. Pawła do Rzym. 8:29. Kolejnym tematem podzielił się z zebranymi br. J. Sygnowski: „Świecznik czysty wypełniony olejem” (3 Mojż. 24:1-4). Ostatni wykład wygłosił br. E. Szarkowicz nt. „Pan zastępów otwiera swoje okna” (Mal. 3:10).
Przy zakończeniu podkreślono, że mijająca uczta duchowa otwiera bogaty w tym roku sezon konwencyjny w Polsce. Odśpiewaniem hymnu z Ewangelii św. Jana 3:16 i modlitwą zakończono chwile wspólnej uczty, która pozostawiła trwały ślad w sercach i umysłach jej uczestników.
„... ale bądźcie napełnieni Duchem” – Efezj. 5:18.
Umiłowani w naszym Zbawicielu Bracia i Siostry, droga chrześcijańska młodzieży i wszyscy Czytelnicy pisma „Na Straży”.
Pragniemy podzielić się z Wami błogosławieństwami, jakich doznaliśmy na uczcie duchowej, która odbyła się w dniu 26 maja 1985 r. w Andrychowie w sali Zakładowego Domu Kultury. Na ucztę przybyło ok. 700 uczestników, w tym wielu spośród naszej chrześcijańskiej młodzieży, co dodatkowo wpłynęło na błogi nastrój, jaki panował w czasie trwania nabożeństwa.
Przewodnictwo powierzono przedstawicielowi miejscowego Zboru, br. E. Pilchowi, który na rozpoczęcie przytoczył fragment książki A. Tokarczyka „Trzydzieści wyznań” , gdzie przedstawiono Zbór Pana w Andrychowie jako najaktywniejszy na terenie Małopolski w latach 1925-1928. Fragment ten przytoczono nie w celu, aby uwypuklić zasługi Zboru czy też postawę jego członków. Chcieliśmy natomiast podkreślić otrzymane błogosławieństwa od Najwyższego Stwórcy, które zawsze odczuwamy, ilekroć możemy dla drogich nam Braci i Sióstr urządzać przystanie duchowe. Jako młodzi wiekiem cieszymy się, że Pan daje nam tę okazję, aby na wzór naszych ojców pracować dla Braterstwa.
Wykłady biblijne były różnorodne i budujące, pocieszające i wzmacniające, a każdy z uczestników mógł w nich znaleźć coś dla siebie, czegoś dobrego nauczyć się.
Pierwszym wykładem usłużył br. Z. Skadłubowicz nt. „O chrześcijaninie” . Brat na podstawie Pisma Św. wykazał, czym jest prawdziwe chrześcijaństwo. Po tym wykładzie zrozumieliśmy, jak niewielu z obecnie żyjących ludzi na globie ziemskim – noszących nazwę chrześcijan – spełnia biblijne warunki prawdziwego uczniostwa nowonarodzonych dzieci Bożych.
Kolejnym mówcą był br. Z. Kołacz. Był to wykład nawiązujący do dni Zielonych Świąt.
Z kolei br. H. Kamiński usłużył wykładem do chrztu. Dwie osoby i (brał i siostra) przez symboliczny chrzest w wodzie okazały swe ofiarowanie Panu, postanowiły zostać prawdziwymi chrześcijanami. Życzymy im wytrwałości w obranej drodze służby dla Pana.
Chrzest odbył się w czasie przerwy obiadowej, podczas której miejscowe siostry przygotowały skromny posiłek dla zgromadzonego Braterstwa.
Po przerwie obiadowej wysłuchaliśmy pieśni i hymnów śpiewanych przez młodzieżowy chór SELA. Występ ten ubogacił naszą ucztę duchową, gdyż śpiew zawsze pobudza zgromadzonych do większego uwielbienia Pana.
Z kolei br. P. Małkowski usłużył tematem zaczerpniętym z Księgi Jozuego. W niej pokazana jest historia narodu izraelskiego, który po latach tułaczki i różnych zmagań stanął u brzegu Jordanu i pod wodzą Jozuego wszedł do Ziemi Obiecanej. Odzwierciedleniem tego obrazu jest nasze życie, które również jest podróżą do Ziemi Obiecanej.
Piątym, i zarazem ostatnim tematem ze Słowa Bożego usłużył br. St. Kaleta. Nawiązał on do poprzedniego wykładu, kontynuując rozważania nad historią narodu żydowskiego.
Nadszedł czas rozstania. Słowem końcowym pożegnał zebranych Brat przewodniczący, który wyraził wdzięczność Bogu za udzielone błogosławieństwa. Podziękowanie skierowano również i do tych, którzy tak licznie przybyli na naszą ucztę. A świadomi jesteśmy, że zapraszającym był nasz Pan: „Pójdźcie do mnie wszyscy, którzy jesteście spracowani i obciążeni, a ja wam dam ukojenie” – Mat. 11:28.
Mogliśmy zauważyć wielkie zadowolenie wśród uczestników duchowej przystani, co jest dowodem, że błogosławieństwo Pańskie było wśród nas. Pragnieniem Zboru, jak również i uczestników nabożeństwa było, aby tymi błogosławieństwami podzielić się ze wszystkimi Czytelnikami pisma „Na Straży”, co z przyjemnością czynimy.
Wstecz Do góry