Poprzedni artykuł
WsteczWsteczże Kościół jest „świątynią Boga żywego” – „Jego dziełem”, i że budowa tego Kościoła postępuje przez cały Wiek Ewangelii, tj. od czasu, gdy Jezus stał się Zbawicielem świata i „kamieniem węgielnym” tej Świątyni. W swej chwale – po skompletowaniu – będzie on zgodnie z obietnicą błogosławieństwem wszystkich ludzi, którzy wówczas znajdą przystęp do Boga (1 Mojż. 28:14; 1 Kor. 3:16; Gal. 3:29; Efezj. 2:20-22);
że w międzyczasie trwa proces kształtowania, obciosywania i polerowania ofiarowanych wierzących w Jezusową „ofiarę za grzech”. Gdy ostatni z tych „żywych kamieni”, „wybranych i kosztownych” zostanie „przemieniony” w pierwszym zmartwychwstaniu, wówczas Kościół zostanie napełniony chwałą Bożą i wraz z Jezusem przez okres tysiąca lat będzie „siedzieć i panować na stolicy swojej, i będzie kapłanem na stolicy swojej” (Zach. 6:13; 1 Kor. 15:51-52; Hebr. 10:12; 1 Piotra 2:4-9; Obj. 20:4-6);
że gruntem nadziei tak dla Kościoła, jak i świata jest to, że „Jezus Chrystus z łaski Bożej za wszystkich śmierci skosztował”, będąc „okupem za wszystkich”, który też będzie „we właściwym czasie” „światłością prawdziwą, która oświeci każdego na ten świat przychodzącego” (Jan 1:9; 1 Tym. 2:5-6; Hebr. 2:9); że nadzieją Kościoła jest obietnica, iż ujrzy Pana swego „tak jak On jest”, będąc „uczestnikiem boskiej natury”, współdziedzicem Jego chwały (Jan 17:24; 1 Jana 3:2; 2 Piotra 1:4; Rzym. 8:17);
że zadaniem Kościoła w obecnym czasie (wieku) jest doskonalenie się ku przyszłej służbie Królów i Kapłanów nadchodzącego Królestwa Chrystusowego, aby rozwijać w sobie ducha, będąc świadkami Bożymi wobec świata (Mat. 24:14; Efezj. 4:12; Obj. 1:6, 20:6);
że nadzieja dla świata spoczywa w restytucji (czyli naprawieniu tego wszystkiego, co zostało utracone w Adamie), którą w Królestwie Chrystusowym otrzymają z rąk Zbawiciela i uwielbionego Kościoła wszyscy posłuszni, chętnie słuchający „Jego głosu”. Wszyscy zaś rozmyślnie grzeszący, źli i niepoprawni zostaną wytraceni (Izaj. 35; Dzieje Ap. 3:19-23).
Wstecz Do góry