Poprzedni artykuł
WsteczWsteczHistoria biblijna oraz historia rozwoju Kościoła opisuje nam życie wielu wiernych i błogosławionych sług Bożych, których imiona zostały utrwalone po wszystkie czasy jako przykłady żywej wiary i ufności w Bogu oraz wytrwałości w dziele głoszenia Ewangelii.
W bieżącym roku, w ostatnim dniu października przypada 70-ta rocznica śmierci brata Charlesa Taze Russella. Dnia 1 listopada 1916 roku rozeszła się między ludem Bożym smutna i bolesna wiadomość, ze wierny sługa Pański zakończył swój doczesny żywot. Zmarł w pracy misyjnej w pociągu kolei Santa Fe w drodze do Kalifornii.
Charles T. Russell znany w całym świecie jako Pastor Russell – autor wielu dzieł biblijnych, kaznodzieja i sługa Ewangelii Chrystusowej urodził się w Pittsburgu Pa. dnia 16 lutego 1852 roku, zmarł 31 października 1916 roku. Był synem Józefa i Elizy z domu Birney – Russell, pochodzenia szkocko-irlandzkiego. Pod wpływem chrześcijańskich rodziców w młodym już wieku zaczął się interesować filozofią i religią. Należał do Kościoła kongregacjonalnego, gdzie był bardzo czynny w pracy misyjnej. Nauka o wiecznych mękach prawie dla całego rodzaju ludzkiego z wyjątkiem małej liczby świętych wydawała mu się nie do przyjęcia. Między innymi powiedział: „Jeżeli Bóg użył swej władzy, by stworzyć człowieka, o którym wiedział, że zgrzeszy i z góry przeznaczył go na wieczne męki, taki Bóg nie może być ani sprawiedliwym, ani miłującym Bogiem, a Jego zasady byłyby niższe od ludzkich”. Nie przestał jednak wierzyć w istnienie Boga, lecz nie chciał uznać za prawdę pospolicie głoszonych teorii i nauk Kościoła rzymsko-katolickiego i kościołów protestanckich. Skierował więc swoją uwagę wyłącznie na Słowo Boże zawarte w księgach Starego i Nowego Testamentu Pisma Świętego. Powróciwszy do Słowa Bożego postanowił starannie i systematycznie badać Biblię. W wyniku tych poszukiwań całe swoje życie poświęcił nauce Pisma Świętego. Pisał i wydawał dzieła o tematyce biblijnej oraz wygłaszał tysiące płomiennych kazań, obwołując poselstwo o Królestwie Chrystusowym. Był on największym biblijnym nauczycielem czasów parousji Chrystusa.
Charles T. Russell nie był założycielem nowej religii ani nie rościł sobie do tego pretensji, lecz ożywił wielkie prawdy głoszone przez Chrystusa i apostołów oraz sprawił, że zaświeciły one ponownie jasnym światłem dwudziestego wieku. Nie przypisywał sobie specjalnego objawienia od Boga, lecz twierdził, że nadszedł właściwy, od Boga postanowiony czas, aby Pismo Święte było zrozumiane i wyjaśniony Boski Plan Wieków. Oddał tej pracy cały swój czas, energię i majątek. Pastor Russell, rozumiejąc Boski plan błogosławienia całego rodzaju ludzkiego, nie szczędził wysiłku i energii, aby dać poznać światu te wielkie prawdy. Nigdy nie miał wakacji, pracował ustawicznie aż do końca swego życia. Podobnie jak inni chrześcijanie spodziewał się wtórego przyjścia Chrystusa między rokiem 1872 a 1876. Udowodnił Pismem Świętym, że Chrystus Pan nie miał powrócić jako materialna istota widoczna dla wszystkich ludzi, lecz jako duch niewidzialny, ale rozpoznawalny w działaniu i że Jego obecność rozpoczęła się w 1874 r. Skłoniło go to do wydania dzieła pt. „Cel i sposób powrotu naszego Pana”. Książka ta osiągnęła ogromną popularność. Pojmując potrzebę rozjaśniania prawdy tym, którzy zaczęli się interesować zagadnieniami czasu końca, postanowił w roku 1879 wydawać pismo pt. „The Watch Tower and Herald of Chrisfs Presence”, którego aż do końca życia był redaktorem. Był również prezesem Stowarzyszenia Watch Tower Bible and Tract Society – od jego założenia w 1884 roku aż do śmierci. Był autorem i wydawcą dzieł, które powstawały między rokiem 1881 a 1914:
„Pokarm dla myślących chrześcijan” (1881 r.) – nakład 1 450 000 egz.
„Cienie przybytku” (1881 r.) – nakład 1 000 000 egz.
„Boski Plan Wieków” (1886 r.) – nakład 4 817 000 egz.
„Nadszedł czas” (1889 r.) – nakład 1 657 000 egz.
„Przyjdź Królestwo Twoje” (1890 r.) – nakład 1 578 000 egz.
„Walka Armagieddonu” (1897 r.) – nakład 464 000 egz.
„Pojednanie człowieka z Bogiem” (1899 r.)
– nakład 445 000 egz.
„Nowe Stworzenie” (1904 r.) – nakład 423 000 egz.
„Co mówi Pismo Święte o piekle” (1901 r.) – nakład 3 000 000 egz.
Zorganizował i prowadził Biuro Wykładów Pisma Świętego, które zatrudniało bez przerwy 70 wykładowców oraz dodatkowo 700 mówców do wygłaszania kazań z Pisma Świętego. Sam pisał artykuły do dwutygodnika „Watch Tower” oraz miesięcznika „The Overland Monthly”, których nakłady osiągnęły 50 milionów egzemplarzy. Oprócz tego ponad 4 tysiące wydawnictw drukowało jego tygodniowe kazania.
Pastor Russell trzymał się ściśle nauk Pisma Świętego. Wierzył i nauczał, że żyjemy w czasie wtórej obecności Chrystusa, który przyszedł jako król w roku 1874. Jest to czas ostateczny, koniec wieku, w ciągu którego Pan przeprowadza swoje wielkie dzieło żniwa.
W 1910 roku Charles T. Russell odwiedził Rosję i Palestynę, gdzie wygłosił kazania do tysięcy Żydów na temat ich powrotu do Palestyny. W 1911 roku był członkiem komitetu, który wyjechał w podróż dookoła ziemi w celu zbadania pracy misyjnej w Japonii, Chinach i Indiach. Przy tej sposobności ponownie przemawiał do Żydów w Palestynie, tłumacząc im proroctwa o ich powrocie do ziemi ojców.
W ciągu 42-letniej pracy ewangelicznej Charles T. Russell nigdy bezpośrednio lub pośrednio nie prosił o pieniądze – dzieło, które prowadził, było dziełem Bożym, a nie ludzkim. Poświęcił cały swój majątek na cele głoszenia Ewangelii, a na osobiste wydatki otrzymywał od Towarzystwa 11 dolarów miesięcznie. W testamencie pozostawił:
„Drogiej rodzinie Bethel zostawiam najlepsze życzenia błogosławieństwa Bożego, które ubogaca, a nie dodaje smutku. Te same życzenia zasyłam również wszystkim należącym do rodziny Bożej na każdym miejscu, a szczególnie radującym się z Prawdy w tym czasie żniwa. Błagam was wszystkich, abyście rośli w łasce, umiejętności, a nade wszystko w miłości, która jest najważniejszym owocem ducha, we wszystkich jej przejawach. Bądźcie pokorni nie tylko wobec świata, ale jeden względem drugiego, także cierpliwi jedni względem drugich i wszystkich ludzi, bądźcie dobrzy dla wszystkich, starajcie się o braterską miłość, pobożność i czystość. Przypominam, że te przymioty są nam niezbędne, abyśmy mogli osiągnąć Królestwo, a według zapewnienia apostoła: „gdy to czynić będziemy, nigdy się nie potkniemy. Tak bowiem hojne dane wam będzie wejście do wiecznego Królestwa Pana naszego i Zbawiciela Jezusa Chrystusa”. Mam nadzieję dla siebie, jak i dla całego Izraela Bożego, że nie za długo spotkamy się, abyśmy nie rozstali się więcej, będąc z naszym Mistrzem w „pierwszym zmartwychwstaniu”, gdzie jest zupełność radości po wszystkie czasy. Gdy ocucimy się, będziemy szczęśliwi będąc Jemu przypodobani – przemienieni z chwały w chwałę.”
Wstecz Do góry