Na Straży 1991/5/04, str. 102
Poprzedni artykuł
Wstecz

Dwa cytaty

Przyczynek do historii Towarzystwa Biblijnego w Polsce

W 1804 r. w Londynie powołano do istnienia Brytyjskie i Zagraniczne Towarzystwo Biblijne, organizację najbardziej zasłużoną dla rozpowszechnienia Pisma Świętego po całym świecie. Dzięki działalności Towarzystwa przetłumaczono Biblię w całości lub w części na ponad półtora tysiąca języków i wydano ją w dziesiątkach milionów egzemplarzy. British and Foreign Bible Society od początku przestrzegało zasady wydawania samego tylko tekstu biblijnego, wolnego od jakichkolwiek komentarzy, co z pewnością walnie się przyczyniło do sukcesu działalności wydawniczej Towarzystwa. Filie Brytyjskiego i Zagranicznego Towarzystwa Biblijnego są dziś rozsiane w większości krajów świata, w tym – od z górą 150 lat – również w Polsce. Przytaczamy w związku z tym dwa cytaty.

„Już w 1816 r. utworzono w Warszawie placówkę Towarzystwa istniejącą do dziś. Z inicjatywy przedstawiciela Towarzystwa z Londynu, R. Pinkertona (zmarł 7.IV.1859r.,44 lata pracując dla Brytyjskiego i Zagranicznego Towarzystwa Biblijnego – Red.), powołano najpierw do życia założycielski Komitet Organizacyjny, w którego pracach wzięły udział osobistości tak znakomite, jak minister oświecenia publicznego w rządzie Królestwa Polskiego Stanisław Kostka Potocki, książę Adam Czartoryski, minister skarbu książę Ksawery Drucki-Lubecki, profesor Akademii Krakowskiej i kierownik Biblioteki Jagiellońskiej Jerzy Samuel Bandtkie, ksiądz Stanisław Staszic, Julian Ursyn Niemcewicz, i wybitny językoznawca, autor monumentalnego „Słownika języka polskiego” Samuel Bogumił Linde. Uważali oni, że działalność Towarzystwa wpłynie na wzrost czytelnictwa w języku ojczystym, przyczyni się do spadku analfabetyzmu, zwiększy liczbę zatrudnionych i da pracę drukarniom krajowym. Od chwili założenia placówki warszawskiej do 1929 r. Towarzystwo rozpowszechniło na ziemiach polskich prawie 2 mln. egzemplarzy Biblii.”

(St. Markiewicz „Protestantyzm” KAW W-wa 1982)

„Z bulli papieża Piusa VII z dnia 29 czerwca 1816 roku wystosowanej do Prymasa Polski, a skierowanej przeciw Towarzystwom Biblijnym: Zostaliśmy wstrząśnięci, dowiedziawszy się o tym chytrym wynalazku, przez który same nawet podstawy religii są podkopywane; z powodu doniosłości tej sprawy mieliśmy naradę z naszymi zacnymi braćmi, kardynałami Rzymskokatolickiego Kościoła i zastanawialiśmy się z największą pilnością nad środkami, jakie właściwie powinna przyjąć nasza władza pontyfikalna w celu zapobieżenia rozszerzaniu się zarazy i wytępienia jej, o ile to możebne (...) Zgodnie z tym wyście już pokazali ze swej strony gorące życzenie ku wyśledzeniu i zniweczeniu pokątnych knowań tych niecnych nowatorów, jednak ze stanowiska naszego urzędu ponownie wspominamy, by przeprowadzić, cokolwiek da się uczynić – mocą, zapewnić – przez radę lub przez władzę i wykonywać to z największą gorliwością (...) Pismo Święte drukowane przez heretyków ma być zaliczone między inne książki zabronione, stosownie do ustaw Indeksu”.

(cyt. za Ch. T. Russell, „Wykłady Pisma Świętego”, Tom II, str. 364)

Beniamin Pogoda


Następny artykuł
Wstecz   Do góry