Poprzedni artykuł
WsteczWsteczPodstawą niniejszego artykułu będą dwa fragmenty z Ewangelii:
1. Mat. 1:20-21 – „...oto ukazał mu się we śnie anioł Pański i rzekł: Józefie, synu Dawidowy, nie lękaj się przyjąć Marii, żony swej, albowiem to, co się w niej poczęło, jest z Ducha Świętego. A urodzi syna i nadasz mu imię Jezus; albowiem On zbawi lud swój od grzechów jego”.
2. Mat. 2:2 – „ Gdzie jest ten nowo narodzony król żydowski? Widzieliśmy bowiem gwiazdę jego na Wschodzie i przyszliśmy oddać mu pokłon „. Te dwa cytaty odnoszą się do Jezusa. Słowa pierwszego z nich wypowiedział anioł Gabriel do Józefa. Już w Proroctwie Daniela mamy wspomniane o aniele Gabrielu, który z polecenia Pana Boga oznajmił i wytłumaczył prorokowi Danielowi tajemnice: „Gdy więc jeszcze mówiłem i modliłem się, oto nagle w czasie ofiary wieczornej przyleciał do mnie ów mąż Gabriel, którego przedtem oglądałem w widzeniu. Przybył i rzekł do mnie: Danielu, oto wyszedłem, aby ci dać jasne zrozumienie” – Dan. 9:21-22. Do spełnienia poselstwa o Jezusie Pan Bóg użył najwyższego posłańca – anioła Gabriela. Wcześniej był on posłany przez Pana, by wytłumaczyć Danielowi tajemnicę 70 tygodni przeznaczonych dla Izraela; w ostatnim tygodniu miał przyjść Mesjasz. Wtedy po raz pierwszy mamy dokładnie określony czas przyjścia Mesjasza. Było to dane zrozumieć prorokowi Danielowi, który z kolei przekazał to wyczekującemu Mesjasza Izraelowi. Mędrcy ze Wschodu przyszli oddać pokłon królowi Izraela – Jezusowi, o czym wspomina Ewangelia Mateusza.
W tych dwóch fragmentach mamy wspomniane dwa tytuły, które oznajmiają, jakie dzieło będzie spełniał Syn Boży. Imię Jezus znaczy Zbawiciel Świata albo Odkupiciel.
Narodzenie Pana Jezusa było nieodzowne, by odkupić Adama i całe jego potomstwo, które również tak jak Adam podlegało wyrokowi śmierci. Apostoł Paweł pisze w Liście do Rzymian 3:23: „Albowiem wszyscy zgrzeszyli i nie dostaje im chwały Bożej” – nie dostaje im synostwa, dlatego potrzebują odkupienia. Pan Jezus, by dokonać odkupienia, musiał się narodzić jako człowiek. W Ewangelii Jana 1:14 czytamy: „A Słowo ciałem się stało i zamieszkało wśród nas, i ujrzeliśmy chwałę jego, jaką ma jedyny Syn od Ojca...”.
Ważną rzeczą jest zrozumienie celu narodzenia się Zbawiciela, Jezusa. Dlaczego opuścił stan nieba? „Albowiem Syn Człowieczy przyszedł ocalić to, co zginęło” -Mat. 18:11 (BT).
To był główny cel Jezusa, na wypełnienie którego zgodził się dobrowolnie. Oto Jego oświadczenie: „Dlatego mię miłuje Ojciec, iż ja kładę duszę moją, abym ją zasię (potem) wziął. Żaden jej nie bierze ode mnie, ale ja kładę ją sam od siebie; mam moc położyć ją, i mam moc zasię wziąć ją. Toć rozkazanie wziąłem od Ojca mego” – Jan 10:17-18 (BGd).
Imię Jezus zostało oznajmione przez anioła Gabriela, który przyszedł do Marii jako posłaniec Pana Boga. W Ewangelii Łukasza 1:31 czytamy: „Oto poczniesz i porodzisz syna, któremu nadasz imię Jezus” (BT) – to znaczy Zbawiciel, Zbawca.
Jest to pierwszy tytuł dany naszemu Panu, gdy się narodził, co miało świadczyć o tym, jakie dzieło będzie spełniał i na co został przeznaczony. „Porodzi Syna, któremu nadasz imię Jezus, on bowiem zbawi swój lud od jego grzechów” - Mat. 1:21.
Żeby odkupić rodzaj ludzki, Jezus musiał być pełnoletnim synem Zakonu. Mając 30 lat został ochrzczony i pomazany. Od tego czasu został nazwany Pomazańcem (gr. Chrystus albo hebr. Mesjasz). Imię Jezus było używane od Jego narodzenia i nadania imienia w świątyni przy obrzezaniu aż do chrztu. Odtąd otrzymał drugi tytuł – po polsku Pomazaniec, po grecku Chrystus, po hebrajsku Mesjasz.
Jeszcze jeden tytuł nadali Panu Jezusowi mędrcy, którzy przyszli oddać hołd Królowi Żydowskiemu. Przyszli oni do ziemi judzkiej, do Heroda „i pytali: Gdzie jest nowo narodzony Król Żydowski? Ujrzeliśmy bowiem Jego gwiazdę na Wschodzie i przyszliśmy oddać Mu pokłon” – Mat. 2:2.
Postawmy pytanie: Dlaczego Jezusa nazwano Królem?
Pochodził On z pokolenia Judy, z którego byli wybierani królowie Izraela. Ostatni król izraelski Królestwa Judzkiego to Sedekiasz, który został odrzucony i zdetronizowany: „ Tak mówi panujący Pan: Zdejm tę czapkę, a zrzuć tę koronę, która już nigdy takowa nie będzie; tego, który w poniżenie przyszedł, wywyższę, a wywyższonego poniżę. Wniwecz, wniwecz, wniwecz ją obrócę, czego pierwej nie bywało, aż przyjdzie ten, co do niej ma prawo, którem mu dał” – Ezech. 21:26-27 (BGd). Izrael nie będzie już miał króla podobnego do tych, jakich miał w czasie Wieku Żydowskiego, dlatego, że prawowitym królem stał się Pan Jezus. On obejmie rządy nad Izraelem, gdy zostanie zawarte Nowe Przymierze, przez które będzie błogosławiony Izrael i cała ludzkość w Królestwie Chrystusa.
Taki jest cel narodzenia Jezusa Chrystusa – Króla Królów i Pana Panów.
Wstecz Do góry