Poprzedni artykuł
WsteczWstecz„Wróbel nie spadnie z nieba bez słowa Twojego;
Przeto naucz mnie, Panie, spokoju leśnego.
- Jak przyjmować grom nagły, czy ranione zwierzę,
Naucz mnie, choć do końca nie wierzę.
Znasz moich włosów, ciężar grzechów moich,
Przeto udziel mi, Panie, błogosławieństw Twoich;
„Jak mam żyć, głowę nosić i jak patrzeć szczerze”,
Naucz mnie, choć do końca nie wierzę.
Bez Twojej woli drzewo nie utraci kory,
Przeto naucz mnie, Panie, naucz mnie pokory,
Tego spokoju ciszy zranionego drzewa,
Co Cię czuje i słyszy, i „hosanna” śpiewa,
A wiatr jego modlitwę, jak ofiarę bierze...
Naucz mnie – Wierzę!....
Wstecz Do góry