Na Straży 1995/6/02, str. 146
Poprzedni artykuł
Wstecz

Narodzenie Jezusa wielkim znakiem czasu

Ew. Łukasza 2:1-7

1. W owym czasie wyszło rozporządzenie cesarza Augusta, żeby przeprowadzić spis ludności w całym ówczesnym świecie.

2. Pierwszy taki spis odbył się wówczas, gdy wielkorządcą Syrii był Kwiryniusz.

3. Wybierali się więc wszyscy, aby się dać zapisać, każdy do swego miasta.

4. Udał się także Józef z Galilei, z miasta Nazaret, do Judei, do miasta Dawidowego, zwanego Betlejem, ponieważ pochodzili z domu i rodu Dawida.

5. Żeby się dać zapisać z poślubioną sobie Maryją, która była brzemienną.

6. Kiedy tam przybyli, nadszedł dla Maryi czas rozwiązania.

7. Porodziła swego pierworodnego Syna.

Narodzenie Jezusa było za czasów Augusta, który rządził 30 lat przed Chrystusem do 14 roku po Chrystusie.

Był to pierwszy spis ludności w Palestynie. Nie był to zbieg okoliczności, lecz Boskie zrządzenie, które miało wypełnić Boski plan co do narodzenia Jezusa, który stał się Zbawicielem ludzkości, a którego przepowiedział prorok Micheasz 5:1: „A ty Betlejem Efrata, najmniejszym jesteś wśród plemion judzkich, z ciebie mi wyjdzie Ten, który będzie władał w Izraelu”.

Jest to znamienne proroctwo, mówiące o tym, gdzie Jezus miał się narodzić i że miał panować w Izraelu.

Proroctwo to było wypowiedziane około 700 lat przed Chrystusem, w ziemi judzkiej. Informowało ono o miejscu narodzenia Mesjasza. Miało to być Betlejem Efrata, w ziemi judzkiej, miasto, gdzie narodził się Dawid i w którym był pomazany na króla Izraela, z polecenia Jahwe (1 Sam. 16:4,13), w odróżnieniu od Betlejem w Zabulon.

Godne zastanowienia jest to, co mówił prorok Micheasz 5:1, że miasteczko Betlejem jest najmniejsze spośród plemion judzkich, a zostało ono tak wielce zaszczycone, że urodził się w nim Zbawiciel świata – Syn Boży, największa postać na ziemi, człowiek doskonały, z którym nikt równać się nie może. Pan Bóg zrządził, że pewne wydarzenia historyczne, jak spis ludności, miały służyć wypełnieniu Boskiego zamiaru. Apostoł Paweł w związku z tym pisze w Liście do Galacjan 4:4: „Gdy jednak nadeszła pełnia czasu, zesłał Bóg Syna swego, zrodzonego z niewiasty, zrodzonego pod Prawem” Zakonu (BT). Zbawiciel był prawdziwie przewidziany przed stworzeniem świata, a objawił się dopiero w ostatnich czasach, co świadczy o tym, że Pismo Święte było pisane pod natchnieniem Bożym, o czym donosi ap. Piotr: „Nie z woli bowiem ludzkiej zostało kiedyś przyniesione proroctwo, ale kierowani Duchem Świętym mówili Boga święci ludzie” – 2 Piotra 1:21. Proroctwo mówi, że Mesjasz miał panować w Izraelu. Czy to proroctwo się już całkowicie wypełniło? Czy Jezus Chrystus, gdy się narodził i wystąpił z misją, rozpoczął już wtedy swoje panowanie? Mając 33 i pół lat został ukrzyżowany i zakończył swoje życie na ziemi. Został złożony do grobu, a trzeciego dnia zmartwychwstał, wstąpił do nieba.

Po zmartwychwstaniu powiedział, że dana jest Mu moc na niebie i na ziemi (Mat 28:18), lecz to należało jeszcze do przyszłości. Izrael zrozumie Boski plan i spełnią się słowa proroka Zachariasza 12:10: „Na dom Dawida i na mieszkańców Jeruzalem wyleję ducha pobożności. Będą patrzeć na tego, którego przebodli i boleć będą nad nim, jak się boleje nad jedynakiem, i płakać będą nad nim, jak się płacze nad pierworodnym”.

Henryk Kamiński


Następny artykuł
Wstecz   Do góry