Na Straży 1998/2/17, str. 76
Poprzedni artykuł
Wstecz

Rozważania dla młodzieży

Jedyny wspaniały bukiet

Przyniosłem ci dużo pięknych kwiatów, ułożonych w cudowny bukiet. Mają być dla ciebie błogosławieństwem. Przyjmij je i pielęgnuj dobrze! W swej kwiatowej mowie są piękne, czyste i szczere. Każdy z nich wydaje miły zapach: „Policzki jego jako zagonki ziół wonnych, jako kwiatki wonnych rzeczy; wargi jego jako lilie wypuszczające myrrę cieknącą” – Pieśń Sal. 5:13.

Kwiatki prawdy – kwitnące na biało – mają promieniować w świetle. Od człowieka, który kocha prawdę i prawdę mówi, musi odbijać biel czystości. Nie będzie on chełpił się z kłamcami, lecz będzie prosił Boga: „Ześlij światłość twoją i prawdę twoją; te mię poprowadzą i wprowadzą mię na świętą górę twoją i do przybytków twoich” – Psalm 43:3.

Trzy kwiatki: wiara, nadzieja i miłość chcą cię prowadzić przez życie. Nawet poza grobem mają one świecić tryumfem: „A teraz zostaje wiara, nadzieja, miłość, te trzy rzeczy; lecz z nich największa jest miłość” – 1 Kor. 13:13.

Niezapominajki – niebieskie kwiatuszki – ilustrują wierność. One także chcą być dobrze pielęgnowane, należy więc starannie ich pilnować i bez przerwy je doglądać. Nigdy nie zapomnij zachować wierność wobec Pana: „To przykazuj i tego nauczaj. Żaden młodością twoją niech nie gardzi; ale bądź przykładem wiernych w mowie, w obcowaniu, w miłości, w duchu, w wierze, w czystości” – 1 Tym. 4:11-12.

Kwiatki wdzięczności pięknie zdobią bukiet. Trzeba troskliwie je pielęgnować i podlewać, by ich nie stracić. Nie można pozwolić, by zginęły. „A chodźcie w miłości, jako i Chrystus umiłował nas, i wydał samego siebie na ofiarę i na zabicie Bogu ku wdzięcznej wonności” – Efezj. 5:2; „Chwalcież Pana, albowiem to Pan dobry; śpiewajcież imieniowi jego, boć jest wdzięczne” – Psalm 135:3.

Inny cudowny kwiatuszek zwie się skromnie jednym pięknym słowem: „przepraszam”. Kto szczerze wymawia to słowo, odrzuca precz kamienie ze swego serca. To małe słówko potrafi czynić cuda, gdyż przeprosiny usuwają boleść. Przeproszenie kogoś ma związek z przebaczeniem: „I odpuść nam nasze winy, jako i my odpuszczamy naszym winowajcom. Bo jeśli odpuścicie ludziom upadki ich, odpuści i wam Ojciec wasz niebieski” – Mat. 6:12, 14.

Piękne kwiatki uprzejmości pachną czysto, wdzięcznie i prawdziwie. Prawdziwa uprzejmość jest dobra, delikatna i lubiąca pokój: „Sprawiedliwy chodzi w uprzejmości swojej; błogosławieni synowie jego po nim” – Przyp. Sal. 20:7; „Kto zawodzi uprzejmych na drogę złą, w dół swój sam wpadnie; ale uprzejmi odziedziczą rzeczy dobre” – Przyp. Sal. 28:10.

Kwiaty gościnności pachną skupione w gronie. Kiedy przyjmujesz miłych gości, wzmacnia się więź społeczności duchowej: „Potrzebom świętych udzielający, gościnności naśladujący” – Rzym. 12:13; „Gościnnymi bądźcie jedni ku drugim bez szemrania” – 1 Piotra 4:9.

W bukiecie znajdują się również kwiatki sprawiedliwości. Gdy tylko je powąchasz, zapanuje nad tobą mądrość: „Miłosierdzie i prawda spotkają się z sobą; sprawiedliwość i pokój pocałują się” – Psalm 85:11; „Ale mądrość, która jest z góry, najprzódci jest czysta, potem spokojna, mierna, powolna, pełna miłosierdzia i owoców dobrych, nie posądzająca i nieobłudna” – Jak. 3:17.

Kwiatki wolności musisz krótko przyciąć, aby inni nie cierpieli ze względu na twoją swobodę: „Bądźcież jako wolni, a nie jako ci, którzy wolność zasłoną złości mają, ale jako słudzy Boży” – 1 Piotra 2:16; „Wszystko mi wolno, ale nie wszystko pożyteczne; wszystko mi wolno, ale ja się nie dam zniewolić żadnej rzeczy” – 1 Kor. 6:12.

Następne kwiatki noszą nazwę „cierpliwość”. Te pielęgnuj naprawdę dobrze. Bądź stale w gotowości do niesienia pomocy, zachowując przy tym spokój. Nie możesz być nigdy niezadowolony ani szemrzący: „Bierzcie na przykład, bracia moi! utrapienia i cierpliwości proroków, którzy mówili w imieniu Pańskim. Oto za błogosławionych mamy tych, którzy cierpieli. O cierpliwości Ijobowej słyszeliście i koniec Pański widzieliście, iż wielce miłosierny jest Pan i litościwy” – Jak. 5:10-11.

Jest również kwiatek dumy. Jeśli z godnością i wiernością stale będziesz oddawał swoje życie w ofierze twemu Panu, Bogu, będziesz później w skromności z tego dumny: „Skromność wasza niech będzie wiadoma wszystkim ludziom; Pan blisko jest” – Fil. 4:5; „Aleśmy byli skromnymi między wami, jako gdy mamka odchowuje dziatki swoje” – 1 Tes. 2:7; „Zachowując słowa żywota ku chlubie mojej” – Filip. 2:16.

Szlachetnym kwiatem jest również kwiat miłosierdzia. Jeśli będziesz go chronił i pielęgnował, zacznie rosnąć ku chwale: „Albowiem sąd bez miłosierdzia będzie temu, co nie czynił miłosierdzia; ale miłosierdzie chlubi się przeciwko sądowi” – Jak. 2:13; „Kto naśladuje sprawiedliwości i miłosierdzia, znajduje żywot, sprawiedliwość i sławę” – Przyp. Sal. 21:21.

Kwiat zadowolenia znajdujący się w tym pięknym bukiecie ma ci stale przynosić pokój, tak aby w całym twoim domu panowało zadowolenie: „A choćby się i góry poruszyły, i pagórki się zachwiały: jednak miłosierdzie moje od ciebie nie odstąpi, a przymierze pokoju mego nie wzruszy się, mówi twój miłościwy Pan. A wszyscy synowie twoi będą wyuczeni od Pana, i obfitość pokoju będą mieli synowie twoi” – Izaj. 54:10, 13.

Jeszcze dwa kwiaty lśnią w bukiecie. Zwą się „światło” i „życie”. Jahwe sam je zasadził i chce je tobie podarować, abyś chodził w światłości. Musisz tylko mieć w swoim sercu miejsce na tę światłość: „Abyście byli bez nagany i szczerymi dziatkami Bożymi, nienaganionymi w pośrodku narodu złego i przewrotnego, między którymi świecicie jako światła na świecie” – Filip. 2:15; „Zawsze bowiem my, którzy żyjemy, bywamy wydawani na śmierć dla Jezusa, aby też żywot Jezusowy był objawiony w śmiertelnym ciele naszym” – 2 Kor. 4:11.

Istnieje jeszcze wiele kwiatów, delikatnych i drobnych, które można odnaleźć w Słowie Bożym. Są one po to, by tobie i każdemu człowiekowi głosić wieczne życie. Szukaj ich. Są bezcenne: „Ale on rzekł: Owszem błogosławieni są, którzy słuchają słowa Bożego i strzegą go” – Łuk. 11:28; „Starajmyż się tedy, abyśmy weszli do onego odpocznienia, żeby kto nie wpadł w tenże przykład niedowiarstwa” – Żyd. 4:11-12.

Jeśli chcesz poczuć kwiatowy zapach, szukaj sposobności, by go odnaleźć. On wniesie radość do twojego życia. Wtedy musisz zacząć przekazywać go wraz z promieniami słońca innym ludziom: „...co posłano od was, wonność dobrego zapachu, ofiarę przyjemną i Bogu się podobającą” – Filip. 4:18; „Tedy sprawiedliwi lśnić się będą jako słońce w królestwie Ojca swego. Kto ma uszy ku słuchaniu, niechaj słucha” – Mat. 13:43.

Pielęgnuj ten bukiet z radością i z myślą o dobrej przyszłości. Szukaj najpiękniejszego kwiatu, jakim jest Prawda. Możesz go, ku chwale Pana, podarować innym: „Najprzedniejsza rzecz słowa twego jest prawda, a na wieki trwa wszelki sąd sprawiedliwości twojej” – Psalm. 119:160; „A tak jeśliście powstali z Chrystusem, tego, co jest w górze, szukajcie, gdzie Chrystus na prawicy Bożej siedzi” – Kol. 3:1; „A bez wiary nie można podobać się Bogu; albowiem ten, co przystępuje do Boga, wierzyć musi, że jest Bóg, a że nagrodę daje tym, którzy go szukają” – Żyd. 11:6.

Z niemieckiego przedruku pt. „Ein herrlicher Blumenstraus” przetłumaczył A. Adamski


Następny artykuł
Wstecz   Do góry