Przewodnim hasłem konwencji były słowa Psalmisty 16:11 – „Obfitość wesela jest przed obliczem twoim, rozkoszy po prawicy twojej aż na wieki”. Słowa psalmisty rzeczywiście odzwierciedlały uczucia braterstwa zamieszkującego na Ukrainie, cieszącego się wolnością swobodnego rozważania Pisma Świętego. W wygodnej sali uczelni zgromadziło się około 180 osób. Wśród zebranych znajdowali się braterstwo z Kanady, Stanów Zjednoczonych, Rosji, Mołdawii i Polski. Brat Zygmunt Pasierski, który w tym dniu przewodniczył, zwrócił uwagę na zmianę warunków w ostatnich latach i wyraził wdzięczność Bogu Wszechmocnemu, że pozwolił w swej opatrzności zorganizować już 8 z kolei konwencję w nowych warunkach. Tę radość i wdzięczność wyrażaliśmy przez nasze wspólne modlitwy i pieśni duchowne.
Tym miłym akcentem i rozpamiętywaniem Pańskich błogosławieństw rozpoczęto bratnią społeczność.
W czasie trwania konwencji wygłoszono 7 wykładów na następujące tematy:
1. „Nie bój się o Maluczkie Stadko” – Ew. Łukasza 12:32.
2. „Chwała Boża” – Psalm 19:1-7.
3. „Dwa działy błogosławieństw” – 1 Mojż. 22:17-18.
4. „Wejdź, mój ludu, do swoich pokoi” – Izaj. 26:20-21.
5. „Miłość Boża objawiona w Jego Planie” – Mal. 4:2.
6. „Wizja prorocza czterech wozów” – Zachariasz 6:1-8.
7. „Oko jest źrenicą ciała twego” – Łuk. 11;34-36.
Słowem Bożym usługiwali bracia: Eugeniusz Dołhań (Ukraina), Goos Glory (Kanada), George Wilmott (USA), Piotr Garbacz i Roman Rorata (Polska).
Pan udzielił nam obfitego pobłogosławieństwa w czasie trwania konwencji. Byliśmy ubogaceni duchowo Słowem Prawdy i drogocennymi obietnicami naszego wspaniałego Boga, uszczęśliwieni społecznością z braterstwem i wdzięczni Panu, że pozwolił nam spotkać się z różnych miejsc naszego globu przy swoim dobrym Słowie. Czuliśmy dosyt pokarmów ziemskich, które przygotowywały nasze drogie siostry.
W godzinach popołudniowych mieliśmy przywilej wysłuchać wielu pieśni w wykonaniu chóru, składającego się z młodzieży z okolicznych Zborów Lwowa. Dzieci braterstwa recytowały wiersze o tematyce biblijnej. Podziwialiśmy aktorskie wykonanie uduchowionej poezji, a jednocześnie dobrą dziecięcą pamięć. Jeden ze starszych wiekiem braci zaśpiewał solo pieśń pt. „Utoczka moja”; słowa i melodia tej pieśni wzruszyły nas do łez.
Bardzo sobie cenimy nasz współudział w tej błogosławionej uczcie duchowej, jaką pod Opatrznością Pańską nasi kochani Bracia przygotowali. Jesteśmy wdzięczni Bogu, że pozwolił naszej kilkunastuosobowej grupie z Polski uczestniczyć w tym spotkaniu, gdzie wspólnie przeżyliśmy szczęście braterskiej społeczności. Bogu niech będzie chwała za te wszystkie bogactwa Jego łaski.