KSIĘGA RODZAJU

KSIĘGA OBJAWIENIA

• To księga początku.
• Stworzenie człowieka i Raju jako jego mieszkania. Utracony z powodu nieposłuszeństwa.
• Diabeł staje się nieprzyjacielem Bożym i człowieka. Narzędziem wąż – 1 Mojż. 3:1-15.
• Słońce, Księżyc i gwiazdy są symbolami rządu, zarządzeń, praw itd.
• Słońce, światło dnia – l Mojż. 1:14-17.
• „Ciemność była nad przepaścią” – l Mojż. 1:2. Ciemność, noc – symbol grzechu i niewiedzy.
• Rzeka dla nawadniania Ziemi Rajskiej w Edenie – l Mojż. 2:10-14.

• Człowiek „obrazem i podobieństwem Boga” – l Mojż. 1:26. Upadek i oczernienie tegoż obrazu i podobieństwa; „Przekleństwo” – 1 Mojż. 3. „Ale człowiek we czci nie zostaje, podobnym będąc bydlętom, które giną” – Psalm 49:13 (BGd).

• Wejście grzechu i śmierci, bólów i łez – 1 Mojż. 3:1-19.

• Wygnanie człowieka z Raju – l Mojż. 3:24, pozbawienie go dostępu do drzewa życia.

• Nimrod, odstępca, przeciwnik. Założyciel i król Babilonu, a także Wieży Babel, burzy – l Mojż. 10:8-10.

• Jedność Pierwszego Adama z Ewą i błogosławieństwo rodzenia dzieci – l Mojż. 1:28; 2:21-23.

• Grzech i śmierć weszły przez diabła i królował on przez 6000 lat: l Mojż. 3; Jan 8:44.

• Panowanie człowieka ustało, a Szatana zaczęło się – l Mojż. 3.

• „Wąż on starodawny” sprowadził grzech, ucisk i śmierć – l Mojż. 3.
• Wyrok skazujący węża przepowiedziany wcześniej – l Mojż. 3:15.

• To księga końca.
• Oboje przywróceni przez posłuszeństwo i ofiarę Jezusa Chrystusa – Obj. 21:1-5.
• Diabeł, wąż starodawny związany, wrzucony do otchłani, a w końcu zniszczony na zawsze – Obj. 20:l-l0.
• Obj. 8:12 i 16:8. Słońce – Ewangelia, Księżyc – Zakon, gwiazdy – przywódcy religijni.
• Chrystus – Głowa i Ciało – światłem dnia i nocy (Obj. 21:23).
• „Pan Bóg słońcem i światłością”. Cały świat – doskonali królowie – Obj. 22:24.
• Rzeka wody życia, dla całego zbawionego i wzbudzonego z grobu świata ludzkości – Obj. 22:1-2.

• „I nie będzie więcej żadnego przekleństwa” – Obj. 22:3-5. „A imię Jego na czołach ich” – wszyscy doskonali przed Nim. „Bóg wszystkim we wszystkich” – l Kor. 15:28.

• Bóg przez Chrystusa – Głowę i Ciało („Nowe Jeruzalem”) otrze wszelką łzę, bóle i wzdychanie i zniszczy samą śmierć – Obj. 21:1-5. „Połkniona jest śmierć w zwycięstwie” – l Kor. 15:54; Izaj. 25:8.

• Człowiek przywrócony do stanu rajskiego, z drzewem życia. CHRYSTUS – Głowa i Ciało jako drzewo dające życie i uleczenie – Obj. 22:2,14,17.

• Antychryst, przeciwnik – system pozaobrazowego Babilonu. „Miasto wielkie” upada jako kamień młyński, wrzucany w morze – Obj. l8 i 19:19-21.

„Zwierzę” i „fałszywy prorok” – „Antychryst” – wrzucony do jeziora ognia we wtórą śmierć, wieczną śmierć – Obj. 20:10.

• Małżeństwo „ostatniego Adama” z Jego małżonką – Chrystus i Kościół, sprowadzają odrodzenie, zmartwychwstanie i ofertę wiecznego życia – Obj. 19:7; Mat. 19:28.

„A Duch i Oblubienica (Chrystus i Kościół, „małżonka Barankowa”) mówią: Przyjdź! A ten, kto słyszy, niech powie: Przyjdź! A ten, kto pragnie, niech przychodzi, a kto chce, niech darmo weźmie wodę żywota” – Obj. 22:17.

• Śmierć i diabeł wrzuceni w ogień, śmierć wtórą, wieczne zniszczenie, usymbolizowane przez „jezioro ognia” – Obj. 20:10.

• Panowanie Szatana bierze koniec, a człowiek przywrócony do stanu rajskiego i pełnej społeczności ze swoim Stwórcą – Obj. 20, 21 i 22:1.

• „Wąż on starodawny”, Szatan, związany przez 1000 lat, a w końcu zniszczony – Obj. 20:1-3.

• Jego egzekucja: Obj. 20:10; Rzym. l6:20. „Nasienie niewiasty” (BGd) – Chrystus, Głowa i Ciało – Gal. 3:16,29.