Poprzedni artykuł
WsteczWstecz„A wszystkiemu się koniec przybliża” – 1 Piotra 4:7.
Początki istnienia naszego Zboru sięgają okresu międzywojennego. Zebrania odbywały się w ówczesnych Borach Niemieckich, później przemianowanych na Kazimierz Górniczy. Bracia zbierali się w kilkunastu miejscach, w domach naszego braterstwa.
Pierwszą konwencję zorganizowaliśmy w dniach 17 i 18 września 1938 roku. Na konwencję przybyło około 250 braci i sióstr, głównie z trzech województw: krakowskiego, śląskiego i kieleckiego. Zainteresowanie Prawdą w tych czasach było tak duże, że drugiego dnia konwencji dla przybyłej publiczności w liczbie kilkuset osób wygłoszone zostały specjalnie przygotowane wykłady. W późniejszych latach organizowaliśmy jeszcze wiele innych konwencji.
W początkowym okresie sługą naszego Zboru był br. Władysław Staniszewski, a później br. Ryszard Krawczyk. Pod koniec lat osiemdziesiątych Zbór został przeniesiony do gościnnego domu siostry Ewy Homontowskiej w Dąbrowie Górniczej. W 1996 roku siostra Ewa przeprowadziła się do DPS „Betania” w Miechowie, dlatego zaczęliśmy zbierać się u br. Ryszarda oraz w naszym mieszkaniu. Po kilku latach braterstwo Helena i Ryszard Krawczykowie wyjechali do Bukowca (Zbór w Międzyrzecu, woj. lubuskie). Od tej pory zbieramy się tylko w naszym domu.
Od początku istnienia przez progi Zboru przewinęło się blisko 100 osób. Obecnie Zbór nasz liczy 12 osób, z czego 9 jest poświęconych. Znajdują tutaj zastosowanie słowa Ewangelii Jana 3:30 – „On musi rość, a mnie musi ubywać”. Cieszymy się jednak z Pańskiej obietnicy wspomnianej w Ew. Mateusza 18:20 – „Albowiem gdzie są dwaj albo trzej zgromadzeni w imię moje, tam jestem pośrodku ich”. Chociaż Zbór nasz jest stosunkowo nieliczny, to mamy dosyć urozmaicony program i widzimy Boże błogosławieństwo w tym, co robimy. W każdą pierwszą niedzielę miesiąca mamy zebranie świadectw i modlitw oraz wykład ze Słowa Bożego. Z tego rodzaju zebrań jesteśmy szczególnie zbudowani i odczuwamy wielką wagę tych nabożeństw. W drugą niedzielę badamy Przypowieści Salomona i Boski Plan Wieków. Trzecią niedzielę przeznaczyliśmy na badania tematowe. Tematy rozważań podawane są z odpowiednim wyprzedzeniem, tak aby wszyscy mogli przygotować się do udziału w nich. Program czwartej niedzieli miesiąca jest w zasadzie identyczny jak drugiej, ale często bywa, że właśnie w czwartą niedzielę wyjeżdżamy na zebranie do Klucz, Olkusza, Wodącej lub Miechowa. W piątą niedzielę, która przypada raz na kwartał, mamy nieco dłuższe zebranie i składa się ono z trzech wykładów oraz wspólnego posiłku. Najczęściej mamy wtedy przywilej słuchania braci z usługi międzyzborowej. Gościmy wówczas braterstwo z okolicznych zborów. „Przetoż lub jecie lub pijecie, lub cokolwiek czynicie, wszystko ku chwale Bożej czyńcie” – 1 Kor. 10:31.
Nasza młodzież czynnie uczestniczy w życiu naszego Zboru. W czasie badania odpowiada na zadawane pytania, przed każdym nabożeństwem odczytuje werset Manny, przygrywa na instrumentach muzycznych, gdy śpiewamy na chwałę naszego Stwórcy.
W każdą niedzielę po nabożeństwie nie śpieszymy się do domów. Przy kawie i herbacie mamy okazję porozmawiać, przeanalizować pewne sytuacje oraz podzielić się wrażeniami i spostrzeżeniami ku wspólnemu zbudowaniu. Chociaż nie jest nas dużo, to jednak cieszymy się społecznością z naszym Panem, sobą nawzajem i jesteśmy wdzięczni Panu Bogu za Jego błogosławieństwa. Naszym wspólnym pragnieniem są słowa: „I trwali w nauce apostolskiej i w społeczności, i w łamaniu chleba, i w modlitwach” – Dzieje Ap. 2:42.
Wstecz Do góry