Poprzedni artykuł
WsteczWsteczLiczący około 23 tysiące mieszkańców Andrychów, leżący na granicy Pogórza Śląskiego i Beskidu Małego, jest jednym z większych ośrodków przemysłowych na terenie województwa małopolskiego. Jednocześnie położenie miasta u stóp malowniczych Beskidów sprzyja zadumie nad pięknem i wielkością Bożego stworzenia.
W ostatnich latach miejscem spotkań braci ze Zboru w Andrychowie są pomieszczenia należące do Spółdzielni Mieszkaniowej, mieszczące się w budynku przy ulicy Lenartowicza. Wynajmujemy tutaj salę przeznaczoną do zajęć lekcyjnych. Mamy więc możliwość zasiadać w ławach szkolnych i czuć się jak uczniowie albo studenci Słowa Bożego. Tablica ułatwia nam graficzne wyjaśnianie pewnych kwestii. Korzystamy również z przyległych pomieszczeń, gdzie organizowane są szkółki dla dzieci. Nasz Zbór nigdy nie zaniedbywał pracy z dziećmi, pogłębia ona przecież podstawową wiedzę biblijną, uczy samodzielnego myślenia. Dzieci chętnie uczestniczą w programach artystycznych przygotowywanych z okazji np. Nowego Roku czy Świąt Wielkanocnych. Pieśni, wiersze, teksty biblijne stanowią miłe chwile dla braci, którzy mają możliwość posłuchać najmłodszych członków naszej społeczności. Wiedza zdobyta na szkółkach procentuje później na kursach biblijnych. Miło jest słuchać, że nasze dzieci są aktywne i mają sporą wiedzę.
Przez kilka lat prowadzona była też praca z młodzieżą, którą miałem zaszczyt zajmować się osobiście. Prócz tematów biblijnych poruszaliśmy problemy nurtujące młodzież w obecnych, trudnych czasach tj.: miłość, narzeczeństwo, małżeństwo, uzależnienia. Teraz młodzież nasza już wyrosła. Nauka, praca zawodowa i obowiązki rodzinne spowodowały, że zaniechaliśmy spotkań w Andrychowie. W miarę możliwości uczestniczymy w spotkaniach młodzieżowych organizowanych w Kozach.
Obecnie Zbór nasz liczy 55 osób, z czego 28 jest poświęconych. Najliczniej reprezentowane są rodziny braterstwa: Potempów, Gierków, Jończych, Pilchów i Kramków. Na niedzielne nabożeństwa przyjeżdżają braterstwo z Nidku, Roczyn, Sułkowic oraz Czartaku-Jaroszowic. Z okazji Pamiątki zbieramy się w gościnnym domu Jadzi i Staszka Potempów w Roczynach lub u braterstwa Potempów w Andrychowie.
Tematem naszych badań w obecnym roku są księgi proroków mniejszych ze szczególnym uwzględnieniem proroctw dotyczących czasu obecnego i przyszłości. Badamy również Ewangelię św. Jana, a po wykładzie, który wygłaszają bracia starsi z naszego Zboru (raz w miesiącu), mamy godzinę wolnych pytań. Jest to czas, w którym braterstwo mają możliwość zadawania pytań ze Słowa Bożego, które ich najbardziej nurtują w danej chwili. W poprzednim roku zajmowaliśmy się również tematem „karności”, takiej, która uwzględniała bieżące problemy naszej społeczności.
Wybory w naszym Zborze odbywają się co roku. Obecnie usługują nam dwaj bracia starsi: Ireneusz Gierek i Andrzej Jończy oraz jeden diakon – br. Adam Potempa.
Staramy się też realizować zadanie gościnności, do której zachęca apostoł Paweł. Organizujemy zebrania miesięczne (w tym roku kwartalne), na które zapraszamy sąsiednie zbory. Oprócz pokarmu duchowego, którym najczęściej służą bracia z usługi międzyzborowej, staramy się podjąć naszych gości kawą, herbatą i ciastem przygotowanym przez nasze siostry.
Od 1977 roku organizujemy konwencje w Miejskim Domu Kultury. W bieżącym roku (2004) była to już 50-ta konwencja zorganizowana przez nasz Zbór.
Wróćmy do początków. Zbór w Andrychowie powstał w 1920 roku. Cztery lata później zorganizowano już pierwszą konwencję w Roczynach. W roku 1927 Zbór liczył blisko 50 braci i sióstr (oprócz sympatyków). Do wybuchu II wojny światowej zorganizowano jeszcze kilka konwencji.
W czasie okupacji praca Pańska była ograniczona, wszelkie zgromadzenia były zakazane. Mimo to, bracia utrzymywali ze sobą ścisły kontakt i zbierali się w małym gronie w domu br. Władysława Jończego. Były to spotkania nieregularne, śpiewano i mówiono półgłosem, gdyż na parterze mieszkał Niemiec – pracownik Urzędu Pracy. W tym czasie bracia musieli wykazać się niezwykłą odwagą. Mimo takich trudności kilka osób przyjęło symbol chrztu (w wannie).
Po wojnie Zbór w Andrychowie działał nadal. Zebrania odbywały się w Roczynach, w domu br. Wojciecha Potempy. Szkółki oraz spotkania „czwartkowe” odbywały się w domu br. Władysława Jończego, który później przez długie lata był pielgrzymem. Nie był to okres łatwy, władza komunistyczna niechętnie patrzyła na tych, którzy uznawali Chrystusa za swego Pana. Jedna z konwencji w Roczynach zorganizowana była pod pretekstem obchodzenia 60-tych urodzin br. Wojciecha Potempy. Milicja dziwiła się, dlaczego na takiej uroczystości jest tylko chleb i kawa.
W późniejszych latach zgromadzaliśmy się nadal w Roczynach i w „altanie” br. Józefa Potempy, szkółki natomiast były w tygodniu u braterstwa Jończych. Czasami spotykaliśmy się w Nidku (tam odbyły się również konwencje w 1974 i 1975 roku). Przez jakiś czas nasze zebrania mieliśmy u brata Franciszka Panka, w jego mieszkaniu w bloku.
W latach dziewięćdziesiątych zbór z Czartaka uczestniczył w naszych zebraniach miesięcznych, a w 1997 r. połączył się ze Zborem w Andrychowie. Od tej pory miejscem naszych zebrań jest budynek ASM. Od kilku lat w Czartaku mieszka siostra Iwona Gierek, która przez 10 lat była w zakonie. Opuściła go w sensacyjnych okolicznościach, później przyjęła chrzest i teraz jest zaangażowaną siostrą w Chrystusie.
Pomimo trudności zewnętrznych, jak i wewnętrznych, które przez cały okres istnienia Zboru nie omijały naszej społeczności, udało nam się przetrwać ponad 80 lat. Przez cały ten okres staraliśmy się realizować zasadę tolerancji połączonej z miłością. Jest to trudne, ale pomimo różnic w zrozumieniu wielu tematów ze Słowa Bożego pamiętamy na przykazanie Boże dane tym, którzy starają się dążyć śladami Chrystusa: „A to jest przykazanie jego, abyśmy wierzyli w imię Syna jego, Jezusa Chrystusa, i miłowali się wzajemnie, jak nam przykazał” (1 Jan 3:23).
Wstecz Do góry