Czas Pamiątki śmierci naszego Pana jest dla każdego chrześcijanina okresem szczególnym. W ten dzień spotykamy się wszyscy razem przy Pańskim stole. To święto pokazuje nam, jak ważna jest w naszym życiu społeczność braterska. I każdy wierzący, jeżeli tylko siły fi zyczne i zdrowie pozwalają mu na to, pragnie być razem z braćmi na spożywaniu Pańskiej Wieczerzy. Ale czas przygotowań do Pamiątki uświadamia nam również, że budowanie prawdziwej braterskiej społeczności wymaga od każdego z nas wielu wyrzeczeń. Czasami poskromienia swoich ambicji, czasami zrezygnowania ze swoich słusznych racji, dostrzeżenia własnych wad, a wreszcie wybaczenia innym ich niedoskonałości. Pan zasiadł do wieczerzy ze swymi uczniami, chociaż wiedział, że za chwilę wszyscy Go opuszczą, jeden z nich wyda Go na śmierć, a drugi zaprze się Go po trzykroć. Nauczmy się od Pana wybaczać naszym braciom, aby móc z czystymi sercami, bez kwasu złości zasiąść przy Pańskim stole. Jest to wspaniała okazja do pojednania. Apostoł Paweł zachęca: Niech każdy człowiek samego siebie doświadczy, a tak niech je z chleba tego, i z kielicha tego niechaj pije (1 Kor. 11:28). Przygotowujmy nie tylko nasze myśli, ale i serca, aby godnie spożywać chleb i wino.