Na Straży 2007/5/11, str. 168
Poprzedni artykuł
Wstecz

Cechy właściwej modlitwy

„I stało się w tych dniach, że wyszedł na górę, aby się modlić i spędził noc na modlitwie do Boga” – Łuk. 6:12.

Czy jest ktoś, kto by nie zauważył, że wszystkie wielkie postacie biblijne, użyte przez Wszechmocnego, miały zwyczaj regularnego zbliżania się do Niego w modlitwach, upatrując Jego kierownictwa w każdej sprawie. Nawet Wielki Odkupiciel, święty, niewinny, nieskalany i odłączony od grzeszników potrzebował modlić się do Ojca, potrzebował społeczności i poczucia jedności z Nim, potrzebował łączności z Wiekuistym. Niektórzy mogą zapytać, czy Wszechmogący mógłby zmienić swój plan w odpowiedzi na nasze prośby. Z pewnością On nie uczyniłby tego. Przeciwnie, Pismo Święte nas ostrzega, abyśmy prosili tylko zgodnie z Jego wolą. Ono nam przypomina, że jeśli będziemy prosić niewłaściwie, nasze prośby nie zostaną wysłuchane. Stąd też wynika konieczność studiowania Słowa Bożego, abyśmy będąc przez nie oświeceni, mogli szanować wskazówki Boże i uwzględniać je w naszych prośbach. Wtedy każda odpowiedź na naszą prośbę przyniesie nam wzmocnienie i pociechę. R 4913:2

Pieśni wieczorne, 15 stycznia


Następny artykuł
Wstecz   Do góry