Na czem polega Adoracja?

Adoracja jest oddaniem czci i uwielbienia temu, kogo się ma na względzie. Sposób wyrażania adoracji przez Żydów, był podobny do tego jaki był praktykowany u wschodnich narodów, to jest przez powstanie, pochylenie się, uklęknięcie na kolana i schylenie się czołem do ziemi. W ten sposób była oddawaną cześć Jehowie. "Upadł Abraham na oblicze swoje, i rzekł do niego Bóg". (Moj. 17:3,17). "Pójdźcie, kłaniajmy się a upadajmy przed Nim, klękajmy przed Panem Stworzycielem naszym". (Ps. 95:6.) Lecz ten sposób adoracji nie był wyłącznie oddawany Bogu, ale był praktykowany przy przyjmowaniu gości np. Abraham "podniósłszy oczy swe obaczył, a oto trzej mężowie stanęli przeciw niemu; i ujrzawszy je wybieżał przeciwko nim ze drzwi namiotu i pokłonił się do ziemi". (Moj. 18:2). Było praktykowane także wobec osoby na Wysokiem stanowisku np. "mówiła niewiasta Tekuicka do króla, upadłszy obliczem swem na ziemię, a pokłoniwszy się rzekła: Ratuj królu". (2 Sam. 14:4). Niekiedy pokłony były powtarzane kilkakrotnie. "Dawid... upadłszy twarzą swoją na ziemię ukłonił się po trzykroć", (1 Sam. 20: 41). niekiedy siedemkroć Jakób "szedł przed nimi i pokłonił się aż do ziemi siedemkroć, niż przyszedł do brata swego" Ezawa. (1 Moj. 33:3). Pokłony te były połączone niekiedy z pocałunkami: "Mojżesz wyszedł przeciwko świekrowi swemu, a ukłoniwszy się całował go i przywitawszy jeden drugiego, potem weszli do namiotu". (2 Moj. 18:7). W psalmie 2:12 jest powiedziane: "Pocałujcie Syna (oddajcie mu hołd i cześć - adorację) by się snąć nie rozgniewał, i zginęlibyście w drodze, gdyby się zapaliła popędliwość Jego". Był także zwyczaj łącznie z pokłonem obejmowania kolan i nóg osoby, której był oddawany pokłon. (Mat. 28:9). Podobną adorację oddawano i bałwanom u których klękanie pomijano a jedynie całowano własne ręce jako znak oddania hołdu rzeczy adorowanego co miało znaczyć jakby pocałowanie samego bałwana. Hijob 31:26-27; Ozeasz 13:2.

Pierwotni chrześcijanie prywatnie klękali do modlitwy zaś na zebraniach publicznych modląc się stali. Zwyczaj podnoszenia rąk do góry, był praktykowany tak u Żydów jak i u chrześcijan. Zob. Izaj. 1:5; 1 Tym. 2:8.

Całowanie przedmiotów zwanych relikwiami, obrazów, statui, ubrania księży lub wyższych dostojników jest praktykowane dotąd w kościele katolickim, co znaczy adorację, oddawanie czci, hołdu ale szczególnie wyraz adoracja jest stosowany do Eucharystji, której w ściśle oznaczonych chwilach bywa oddawaną adoracja.

Strażnica 1924.3