Jak rozmawiać z ludźmi…

Rozmnożę potomstwo twoje jak gwiazdy na niebie i dam potomstwu twemu wszystkie te kraje, a wszystkie narody ziemi będą błogosławione przez potomstwo twoje — 1 Mojż. 26:4.

Bóg obiecał Abrahamowi: „w potomstwie twoim [nasienie Abrahama – Mesjasz] bło­gosławione będą wszystkie narody ziemi za to, że usłuchałeś głosu mego” (1 Mojż. 22:18). Czy można być miłym Bogu i nie wierzyć w te słowa? Czy może mamy powiedzieć, że wszystkie narody będą przeklęte – w wiecznych mękach lub unice­stwieniu?

Gdy Jezus rozpoczynał swą ziemską służbę, niektórzy Żydzi rozpoznali w Nim Mesjasza Izraela, lecz nieliczni widzieli w Nim zbawiciela świata: „Do swej własności przyszedł, ale swoi go nie przyjęli” (Jana 1:11). „A lud stał i przyglądał się. Przełożeni zaś naśmiewali się, mówiąc: Innych ratował, niechże ra­tuje samego siebie, jeżeli jest Chrystusem Bożym, tym wybranym” (Łuk. 23:35). Po śmierci i zmartwychwsta­niu, Jezus wskazał uczniom w jaki sposób Jego życie i śmierć stanowiły realizację proroctw odnośnie obu tych ról: „I począwszy od Mojżesza poprzez wszyst­kich proroków wykładał im, co o nim było napisane we wszystkich Pismach” (Łuk. 24:27).

Uznanie Jezusa za Mesjasza Izraela i Zbawiciela świata przez większość Żydów nadal należy do przy­szłości. Odrodzenie ziemi obiecanej Abrahamowi i powrót potomków Jakuba do tego kraju poprzedza zwrócenie serc Żydów do Boga i Jezusa. „Lecz na dom Dawida i na mieszkańców Jeruzalemu wyleję ducha łaski i błagania. Wtedy spojrzą na mnie, na tego, któ­rego przebodli, i będą go opłakiwać, jak opłakuje się jedynaka, i będą gorzko biadać nad nim, jak gorzko biadają nad pierworodnym” (Zach. 12:10).

Począwszy od końca XIX wieku, Żydzi wracają do „Eretz Israel” (Izaj. 11:11-12), pomimo tego, że jed­na trzecia z nich zginęła w Holokauście. Żydzi zostali podniesieni z najniższego punktu w swej historii i sta­li się narodem. Nowoczesny Izrael stał się militarną potęgą, którą ranking Jane’s Weekly oceania na czwar­tą na świecie pod względem skuteczności. Począwszy od roku 2006, po raz pierwszy od 135 r. n.e., więcej Żydów mieszkało w Izraelu niż w jakimkolwiek in­nym kraju na świecie, a państwo Izrael jest otwarte dla wszystkich Żydów. Chociaż nie jest to naród religijny, to jednak widać Boży wpływ w konstytucji Izraela i niektórych praktykach: przestrzeń publiczna jest ozdabiana cytatami ze Słowa Bożego, przestrze­gany jest Sabat, Pismo jest omawiane publicznie, a imigranci z krajów ateistycznych (jak z państw byłe­go ZSRR) zostają po raz pierwszy w życiu wystawieni na działanie Boga i Jego obietnic.

Powrót Żydów do ich historycznej ojczyzny, zgodnie z obietnicą daną Abrahamowi, jest źródłem niezgody między wszystkimi dzisiejszymi narodami. Państwa te ani ich obywatele nie rozpoznają jeszcze przyczyny odrodzenia Izraela: Bóg przygotowuje się do zaprowadzenia na ziemi swego królestwa ze stoli­cą w Izraelu: „I pójdzie wiele ludów, mówiąc: Pójdźmy w pielgrzymce na górę Pana, do świątyni Boga Jakuba, i będzie nas uczył dróg swoich, abyśmy mogli chodzić jego ścieżkami, gdyż z Syjonu wyjdzie zakon, a słowo Pana z Jeruzalemu” (Izaj. 2:3). Z Bożego punktu wi­dzenia, odrodzenie Izraela jest potwierdzeniem obiet­nicy ustanowienia Królestwa Bożego na całej ziemi.

Od czasu odzyskania państwowości w roku 1948, opinia światowa o Izraelu ulega regularnemu pogorszeniu. Proroctwa wskazują na mający w przy­szłości nastąpić fizyczny atak na Izrael, skierowany przez niemal wszystkie istniejące narody. Wówczas Bóg da się poznać całemu światu w cudowny sposób chroniąc Izrael przed zniszczeniem.

— Leonard Griehs —