Redakcja - Na Straży - Wędrówka - The Herald - Księgarnia i Czytelnia - Biblia Gdańska - Betania - Strona główna - Szukaj

Czy prawdziwy jest pogląd, czy teoria, wysuwana przez niektórych, że do r. 1914 szatan był w niebie, a dopiero wtedy został zrzucony z nieba na ziemię, a Jezus został królem?

Na ile sprawę tę pojmujemy z niektórych orzeczeń Pisma Świętego, teoria o zrzuceniu szatana z nieba na ziemię w 1914 r., jest tylko domysłem ludzkim, a nie biblijną doktryną. Prawdą jest, że pomiędzy innymi symbolami Księgi Objawienia zawiera się także symboliczne orzeczenie o zrzuceniu szatana na ziemię (Obj. 12:7-10), ale jest to mowa symboliczna a nie literalna i niema tam nic takiego coby wskazywało na rok 1914, jako na datę wypełnienia się tego literalnie.

Nie będziemy tu objaśniać znaczenia tego symbolicznego orzeczenia, bo było ono już nieraz objaśnione na łamach Straży. Ograniczymy się tylko do sprawy przebywania szatana w niebie. Ani w Piśmie Świętym, ani w wiadomych faktach nie znajdujemy żadnych dowodów, aby szatan miał przebywać w niebie do 1914 roku - to jest nie w tym niebie, które jest stolicą Bożą. (Izaj. 66:1. Dzie. 7:49.) Prorok Izajasz na kilka wieków przed Chrystusem powiedział o szatanie: "Jakoż to żeś spadł z nieba, o jutrzenka, która wschodzisz rano? powalonyś aż na ziemię." (Izaj. 13:14.) Pan Jezus też powiedział: "Widziałem (już w przeszłości) szatana, jako błyskawicę z nieba spadającego." - Łuk. 10:18.

Wierzymy, że Pisma te mówią o niebie, które jest stolicą Bożą i wskazują, że szatan strącony został z tego nieba kiedyś w dalekiej przeszłości. Czy po strąceniu szatan został pozbawiony dostępu do nieba zupełnie, czy też miał jeszcze pewien ograniczony dostęp do rzeczy niebiańskich, tego nie wiemy, bo Biblia nie określa tego wyraźnie. Z Księgi Ijoba (1:6-12; 2:1-7), jak i ze słów naszego Pana wypowiedzianych do Piotra (Łuk. 22:31), zdaje się wynikać jakoby do pewnego stopnia szatan miał dostęp do stolicy Bożej. Przyznać jednak musimy, że rzeczy tyczące się świata duchowego, nie są i nie mogą być wyraźne dla nas, dokąd mieszkamy w tych glinianych naczyniach. O tych właśnie rzeczach powiedział Apostół, że znamy tylko "po części" - "widzimy przez zwierciadło (zakopcone szkło) i niby w zagadce." (l Kor. 13:9,12.) Zatem nie mądrą rzeczą jest za dużo na ten temat filozofować, a jeszcze mniej mądrą i wprost złą rzeczą byłoby spierać się lub dochodzić do rozerwania.

Warto jednak zaznaczyć przy tej okazji, że oprócz nieba, które jest stolicą Bożą, Pismo Święte mówi jeszcze o innych niebach lub niebiosach. Ziemska atmosfera, nieboskłon, czyli okalające naszą ziemię powietrze nazwane jest niebem (l Moj. 1:8); i z tego powodu ptaki latające w powietrzu nazwane są w Biblii ptastwem niebieskim. - (l Moj. 1:20. Ijob 12:7; 28:21. Ps. 104:12. Jer. 4:25; 15:3. Dan. 2:38. Mat. 6:26; 8:20 itd.) Jest to więc drugie biblijne niebo literalne, którym jest sklepienie niebieskie wraz z całą ziemską atmosferą.

Oprócz tych dwu niebios literalnych, Biblia uczy jeszcze o trzech niebiosach symbolicznych:

1. "niebo, które było";
2. "niebo, które jest" i
3. niebo przyszłe nazywane "nowym niebem." (2 Kor. 12:2. 2 Piotra 3:5,7,10,13. Obj. 21:1.)

Rozumiemy, że są to władze duchowe, włączając władze eklezjastyczne czyli religijne.

Gdy myśli i teksty powyżej przytoczone porównamy z słowami Apostoła, który o szatanie mówi (Ef. 2:2) jako o księciu, "który ma władzę na powietrzu" (porów. z Mat. 9:34; 12:24. Mar. 3;22. Jan 12;31; 14:30; 16:11), wychodzi na to, że szatan był i jest w niebie - w tym drugim niebie literalnym - "na powietrzu," w atmosferze ziemskiej. Z tego nieba szatan nie został strącony w roku 1914; ani też nie o tym niebie jest mowa w Objawieniu (12:7-9), gdzie jest powiedziane, że szatan "zrzucony jest na ziemię." Rozumiemy, że w Piśmie tym mówione jest o niebie symbolicznym, eklezjastycznym, w którym szatan wywierał i dotąd wywiera potężne wpływy.

Zatem teoria o zrzuceniu szatana z nieba na ziemię w roku 1914 nie ma podstawy biblijnej ani logicznej. Od obliczności Bożej i wyższych przywilejów niebiańskich on został usunięty wieki temu, prawdopodobnie wtedy, gdy swój wyniosły zamysł uniezależnienia się od Boga wprowadził w czyn, kłamstwem popchnął pierwszych naszych rodziców do grzechu i stał się uzurpatorem nad królestwem człowieka. Nie można też orzeczenia tego stosować w tym drugim ani trzeciem znaczeniu, ponieważ to drugie niebo literalne (atmosfera, powietrze), jak i niebo symboliczne (eklezjastyczne, religijne władze) zawsze były i są złączone z ziemią.

Straż 1949.4