Redakcja - Na Straży - Wędrówka - The Herald - Księgarnia i Czytelnia - Biblia Gdańska - Betania - Strona główna - Szukaj

CHRZEST - Na odpuszczenie grzechów.

Dz. Ap. 2:38-39: "Tedy Piotr rzekł do nich: Pokutujecie, a ochrzcij się każdy z was imieniu Jezusa Chrystusa, na odpuszczenie grzechów, a weźmiecie dar ducha świętego, albowiem wam ta obietnica należy i dziatkom waszym i wszystkim, którzy daleko są, którebykolwiek powołał Pan, Bóg wasz." Jeżeli według rozkazania Piotra wszyscy powołani mieli być ochrzczeni na odpuszczenie ich grzechów, aby mogli otrzymać ducha świętego, jak można to harmonizować z Pismem św., że jedynie żydzi mieli być ochrzczeni na odpuszczenie ich grzechów?

Odpowiadam, że Pismo św. nie mówi tak jak myślisz o tym względem powyższego tekstu. Czytaj ten ustęp jeszcze jaki tuzin razy. Nie potrzebujesz się obrażać z tego powodu, bo inni muszą czynić to samo. Wiele pism przeczytałeś sto razy? Bardzo wiele.

Teraz, gdy Piotr mówił do tych, co go słuchali, że powinni być ochrzczeni na odpuszczenie grzechów i aby mogli otrzymać dar ducha świętego, dowodzi, że miał on słuszność, bo obietnica była dla nich i dla ich dzieci, a także wszystkim, którzy są daleko, lecz Piotr nie mówi o tych, co byli daleko, ażeby mieli być ochrzczeni na odkupienie grzechów, ponieważ byli to Poganie. Obietnica była dana nie tylko Żydom i ich dzieciom. Piotr, jako narzędzie mówcze, pod wpływem ducha świętego mówi: Także i tym, "którzy są daleko"; lecz nie mówi w jaki sposób ci, co byli daleko mieli być przyjęci, albo jakiego rodzaju chrzest był dla nich postanowiony.

KPiO 1909; ang: 31