Redakcja - Na Straży - Wędrówka - The Herald - Księgarnia i Czytelnia - Biblia Gdańska - Betania - Strona główna - Szukaj

OFIARA - Kaina i Abla.

Co pobudziło Kaina i Abla do składania ofiar Bogu i co z nimi było uczynione?

Ja nie wiem czy Pan im powiedział aby Jemu ofiary miały być przyniesione, czy nie. O ile Pan Bóg im tego nie powiedział słowami, możemy słusznie rozumować, że oznajmił im to w inny sposób. Prawo Boże było oryginalnie wyryte w ich sercach. Na samym sklepieniu ich czaszek znajdował się organ czci i uwielbienia, który mógł im podyktować: "Powinniście oddać cześć wielkiemu Bogu który stworzył wszechświat. Powinniście coś uczynić, co wskazywałoby na wasze pragnienie aby być w harmonii z nim". Być może, iż stało się to w ten sposób, a być może że Bóg do nich przemówił wprost i dokładnie. W każdym bądź razie, gdy przynieśli Mu swe ofiary i okazało się że ofiara jednego została przyjęta, a drugiego odrzucona, wtenczas Kain, którego ofiara nie została przyjęta, powinien był natychmiast odejść i przynieść ofiarę, która byłaby przyjęta. Powinien był powiedzieć: "Able, widzę że Bóg twoją ofiarę przyjął, a mojej nie przyjął. Zamienię się z tobą. Daj mi najlepsze z trzód swoich, a w zamian dam ci wszystek owoc z ziemi mojej". Wtedy Bóg wejrzałby na ofiarę jego. Bóg chciał przez to wykazać, że jedyny sposób, w której Boskiej Sprawiedliwości mogłoby stać się zadość, było przez ofiarowanie życia. Tak więc, jeszcze wtenczas Pan Bóg pozostawił lekcję, zasługującą ha uwagę, mianowicie, że tylko przez ofiarowanie życia mógł Zbawca stać się tym "Barankiem Bożym, który gładzi grzechy świata;" podczas gdy usposobienie Kaina wskazywało, że nie posiadał właściwego szacunku ku Bogu.

KPiO 1909; ang: 609