Redakcja - Na Straży - Wędrówka - The Herald - Księgarnia i Czytelnia - Biblia Gdańska - Betania - Strona główna - Szukaj

OKUP - Względem ofiary kozła za lud.

W Cieniach Przybytku, na str. 76, par. 1, pierwsze zdanie mówi: Gdy ta ofiara (kozła Pańskiego) będzie przedstawiona, to przyjętą zostanie (za lud), tak, jak była przyjęta naszego chwalebnego Wodza, za Niego (Jego ciało) i Jego dom (domowników wiary). Proszę to objaśnić.

Ten obraz, jak on podany jest w 3 Moj. rozdz. 16, pokazuje nam dwie różne ofiary za grzech. Pierwsza ofiara, cielec, przedstawia dość wyraźnie i dobitnie ofiarę Jezusa, świętego, niewinnego, niepokalanego. Zastosowanie tej ofiary, według podanego nam obrazu, było na przykrycie grzechów Kościoła, to jest tych wszystkich, którzy w obecnym czasie pragną dojść do harmonii z Bogiem. Wszyscy ci są przykryci zasługą ofiary Chrystusowej.

Kozioł Pański przedstawia Kościół, wszystkich tych, co stanowić będą klasę Kościoła, i ofiara kozła jest drugą ofiarą uczynioną przez Kapłana. To nie jest nasza ofiara, wy nie ofiarowaliście samych siebie, ani ja tego nie uczyniłem. Gdy Apostoł powiedział: "Proszę was bracia, abyście stawiali ciała wasze ofiarą żywą," to on nie miał na myśli że my mamy dokonać tej ofiary, ponieważ autorytet do składania ofiar w dniu Pojednania miał tylko Najwyższy Kapłan, a jak wiemy, żaden z nas nie jest Najwyższym Kapłanem.

Cóż tedy Apostoł miał na myśli, gdy mówił: "Stawiajcie ciała wasze ofiarą żywą?" To, że mamy oddać samych siebie Panu, tak jak ów kozioł zawiedziony był do drzwi przybytku i tam przywiązany. Jest to stawieniem samego siebie na ofiarę. Gdy tedy przystąpił Najwyższy Kapłan do drzwi przybytku i znalazł tam kozła przeznaczonego na ofiarę, przyjął go jako część własnej ofiary i zabił go. Punkt, o którym należy pamiętać jest ten, że my nie dokonujemy tej ofiary sami, a tylko oddajemy samych siebie Panu, stawiamy ciała nasze Jemu i wszyscy członkowie Kościoła są w taki sposób przedstawieni w owym koźle Pańskim.

Przeto ofiara ta nie jest ofiarą Kościoła, ale ofiarą Pana. Zostaliśmy przyjęci jako Jego członkowie, a On nas przyjął jako część Swej własnej ofiary. Obraz pokazuje także, że zasługa wynikająca z Jego ofiary była drzwiami, przez które wy i ja my wejść. Natomiast wynikiem tej drugiej ofiary będzie to, że Kapłan wystąpi i błogosławić będzie ludzkość całego świata.

KPiO 1916; ang: 576