POJEDNANIE - O zasłudze.Czy właściwą rzeczą, jest mówić, że wszystka zasługa ofiary Pana naszego jest przypisywaniem każdemu i wszystkim jednostkom, kiedy taka jednostka na podstawie Pisma św. staje się wierzącą?
Nie. Cała zasługa śmierci Pana naszego była już w rękach Sprawiedliwości, kiedy Jezus wstąpił na wysokość, ale nie była zastosowana w pewnym tylko stopniu lub dla pewnej osoby. Stosownie do zamiaru Boskiego, zasługa ta ma być zastosowana za pierworodny grzech Adama i za wszystkie grzechy jego dzieci, które są wynikiem wprost lub pośrednio pierwotnego grzechu. Tak więc możemy powiedzieć, że każdy członek rodzaju Adamowego osobiście, indywidualnie, korzysta z tej zasługi odkupieńczej, przypadającej mu z zarządzenia Boskiego.
Pan nasz dał rychłemu Kościołowi instrukcje, że mają czekać w Jerozolimie na pomazanie duchem świętym, na dowód przebaczenia im grzechów i przyjęcia ich za dzieci Boże. Wstąpił na wysokość i okazał się przed obliczem Ojca - za całym Kościołem Pierworodnych. Zastosowanie Jego zasługi było za nich wszystkich, jak również za tych kilku przedstawicieli którzy czekali za tym błogosławieństwem w "górnym pokoju".
KPiO 1912; ang: 27 |
Drukowanie