Redakcja - Na Straży - Wędrówka - The Herald - Księgarnia i Czytelnia - Biblia Gdańska - Betania - Strona główna - Szukaj

POŚWIĘCENIE - Czy po tym zawsze następuje spłodzenie?

Czy ktokolwiek może być poświecony, a nie być spłodzonym z ducha świętego?

Wierzymy, że jeszcze jest miejsce. To znaczy, że pełna liczba wybranych nie została jeszcze osiągnięta, wypróbowana itd. a wobec tego możemy się spodziewać, że ktokolwiek uczyni zupełne poświęcenie samego siebie Panu, ciągle jeszcze może być spłodzony z ducha świętego. Ale jeżeli pytanie jest w formie jak tu powiedziano: "Czy ktokolwiek może być po święcony, a nie być spłodzonym z ducha świętego" - powiedzielibyśmy - "Tak, może on być poświęcony tak dalece, jak to dotyczy jego cząstki." Wasze poświęcenie i moje poświęcenie, nasza cząstka oznacza jedynie przedstawienie siebie Bogu. Od Boga przeto zależy powiedzieć, czy przyjmuje to poświęcenie. O wieku Ewangelii, Pismo święte mówi jako o dniu przyjemnym, jako o roku przyjemnym, jako o przyjemnym czasie Pańskim, a my wierzymy, że On jest gotów i chętny przyjąć wszystkich tych, którzy przychodzą do Ojca przez Chrystusa, oraz że wszyscy tacy są przyjęci. A jeśli są przyjęci jako członki Ciała Chrystusowego, to będą spłodzeni z ducha świętego. Ale jak to przedtem powiedzieliśmy, tak i teraz powtarzamy, że w niedalekiej przyszłości nie będzie zostawione żadne już miejsce, ponieważ jak pokazuje przypowieść, klasa mądrych panien wszystka już wejdzie i będzie poślubiona a drzwi zostaną zamknięte i wówczas nikt już więcej nie wejdzie do środka, ponieważ klasa ta, po skompletowaniu, nie będzie już powiększona dodatkami. Ci, którzy wówczas poświęcą się, nie będą spłodzeni z ducha świętego. Ale nie będzie to znaczyć, że Bogu nie podoba się ich poświęcenie, przeciwnie, Bogu bardzo spodoba się ich poświęcenie - tak jak niewątpliwie Bogu spodobało się poświęcenie Abrahama, Izaaka, Jakuba i tych wszystkich proroków, którzy dobrowolnie poświęcili się aby znać i pełnić wolę Bożą, jak dalece Bóg był gotowy przyjąć ich. Mieli z tego wielkie błogosławieństwo.

Tak więc radzilibyśmy każdej osobie, że właściwym postąpieniem, właściwym obowiązkiem każdej istoty ludzkiej, właściwą służbą jest przedstawić ciało swoje ofiarą żywą, świętą, przyjemną Bogu. Nie pogardzi On ofiarą, ale czy spłodzi was z ducha świętego, zależeć będzie od tego czy ofiara wasza jest złożona w czasie zanim drzwi zostaną zamknięte, zanim ostatni członek klasy wybranych zostanie zgromadzony do środka.

KPiO 1911; ang: 161