Redakcja - Na Straży - Wędrówka - The Herald - Księgarnia i Czytelnia - Biblia Gdańska - Betania - Strona główna - Szukaj

POŚWIĘCENIE - Odpowiednie użycie czasu.

Jeżeli poświęcona osoba zwiedza wystawę, aby zaspokoić swoje zamiłowanie do rzeczy pięknych, czy jest to marnowanie czasu i pieniędzy? Jeżeli nie, proszę podać jakiś biblijny odnośnik z wzorów naszych, Chrystusa i Apostołów.

Nic nie wiem o tym, aby Chrystus i Apostołowie kiedykolwiek chodzili na wystawę. Nie ma zapisku w Nowym Testamencie, jakoby oni kiedykolwiek byli na wystawie w Seattle, a więc nie mogę odpowiedzieć bratu, który mi postawił to pytanie. Mogę tylko dać moją opinię w tej sprawie, opartą na postępowaniu naszego Pana i Apostołów i na instrukcjach, jakie nam pozostawili.

Co do naszego Pana i Apostołów mogę bezpiecznie wnosić, że obowiązek i służba Boża miały u nich pierwszeństwo przed wszystkim innym. Jeżeli tedy pójście na wystawę miałoby być kosztem jakiegoś obowiązku, zobowiązania lub sposobności służenia prawdzie, sądzę, że nie bylibyście zadowoleni z tej wystawy. Z drugiej strony, zauważmy, że Pan nasz miał zamiłowanie do piękności i że chociaż nie chodził na wystawy aby oglądać lilie, widział jak lilie rosną i wyciągnął z nich naukę, mówiąc: "Przypatrzcie się liliom" itp.

Tak więc ze stanowiska duchowego, myślę, że Pan chce abyśmy łaknęli i pragnęli Jego Słowa. Zastosowując te zasady do samych siebie, przypuszczałbym, że pójście na wystawę mogłoby być korzyścią dla jednych a szkodą dla drugich. Możecie tam widzieć rzeczy dobre a także złe i wyciągnąć dobrą lub złą naukę, z wszystkiego cokolwiek widzicie lub czynicie. Jeżeli widzicie, że jest tam coś wartościowego, z czego możecie skorzystać, w takim razie sądzę, że byłoby dobrym zużyciem czasu i pieniędzy, podobnie jak byście użyli czas i pieniądze na zdobycie informacji w szkole. Dla osób o dobrym usposobieniu, możliwą jest wartościowa nauka z wystawy, nie dlatego aby ja ją widział, ale widziałem inne wystawy i wyciągnąłem z nich naukę, jak nasz Pan przygotowuje wielką epokę Tysiąclecia, patrząc na wielki postęp w ostatnich kilku latach i widząc jak wszystko to wychodzi na nasze dobro. Jeżeli serca nasze są odpowiednio nastrojone, możemy z tego otrzymać błogosławieństwo.

Bóg nie czyni mnie odpowiedzialnym za was, ani was odpowiedzialnymi za mnie, lecz każdy powinien starać się wychwalać Ojca, jak tylko może najlepiej.

KPiO 1909; ang: 144