Redakcja - Na Straży - Wędrówka - The Herald - Księgarnia i Czytelnia - Biblia Gdańska - Betania - Strona główna - Szukaj

PRZEBACZENIE - Do jakiego stopnia zastosowane.

"Jeślibyśmy wyznali grzechy nasze, wierny jest Bóg i sprawiedliwy, aby nam odpuścił grzechy i oczyścił nas od wszelkiej nieprawości." (1 Jan 1:9) Do jakiego stopnia słowo "wszelkiej" jest tu zastosowane?

Z wyjątkiem grzechu przeciwko duchowi świętemu (Mat. 12:31-32), wszystkie rodzaje grzechu pomiędzy synami ludzkimi będą odpuszczone, tak w tym wieku, jak i w przyszłym. Duch święty tutaj oznacza światło, inteligencję, uświadomienie co do zamiaru Boga. Ktokolwiek rozmyślnie i świadomie zgrzeszy przeciwko Jezusowi, winnym będzie bluźnierstwa przeciwko Duchowi świętemu; ale jeżeli ktoś bluźniłby przeciwko imieniu Jezusa, będąc zwiedzionym w jakiś sposób wtedy grzech jego nie będzie bluźnierstwem przeciwko duchowi świętemu i może być odpuszczony. W wypadku Kościoła, te odpuszczalne grzechy będą wybaczone za pośrednictwem Orędownika, który stawił się za nami przed Sądem Niebieskim i może przywrócić nas do łaski u Ojca, o ile grzechy nasze nie są popełniane w zupełnym uświadomieniu i znajomości. Grzesząc świadomie i rozmyślnie, znaczyłoby że sami wyrywamy się z Jego rąk.

Niekiedy może przytrafić się grzech częściowo świadomy - grzech, w którym grają rolę przesąd lub słabość a do pewnego stopnia także rozmyślność. W jaki sposób jest to możliwe? Odpowiadamy, że jest różnica pomiędzy przebaczeniem moralnego zboczenia a przebaczeniem grzechu. Na przykład, dziecko może popełnić jakieś przekroczenie a rodzie może powiedzieć: "Ukarzę cię, za to, coś uczynił". Mogą być dwa rodzaje ukarania, jeden, jako ukaranie cielesne, drugi, okazanie niezadowolenia ze strony rodzica.

U niektórych dzieci, to drugie ukaranie, ta chmura pomiędzy dzieckiem a rodzicem, jest nie do zniesienia. Wówczas rodzic może powiedzieć: "Skoro mówisz, że żałujesz i że nigdy tego już więcej nie zrobisz, przebaczam ci; ale powiedziałem ci, że będzie kara za nieposłuszeństwo. Wymierzę możliwie najlżejszą karę, jaką tylko będę uważał za najstosowniejszą, ale ukaranym być musisz". Jeżeli takie postępowanie jest właściwe, u ziemskiego rodzica, możemy uważać, że jest ono także właściwe u Ojca Niebieskiego.

Król Dawid popełnił dwa bardzo poważne, ciężkie grzechy - jeden względem Uriasza i jego żony; drugi zaś względem uśmiercenia Uriasza. Pamiętamy z jaką żarliwością Dawid przepraszał Pana i że chociaż Pan okazał przebaczenie, to jednak wymierzył karę. Dziecię Dawida umarło. - 2 Sam. 12:15-22.

Później szatan pobudził Dawida, aby policzył Izraela, wbrew zakazowi Pańskiemu. Nie podobało się to Bogu i smagał Izraela, I znowu Dawid upokorzył się i modlił się gorąco o przebaczenie. Pan przedłożył mu trzy rzeczy do wyboru, jako karę za jego grzech. Tak mówił Pan: "Obierz sobie, albo przez trzy lata głód, albo żebyś przez trzy miesiące ginął od nieprzyjaciół twoich, a miecz nieprzyjaciół twoich żeby cię ścigał, albo, zęby przez trzy dni miecz Pański i mór był w ziemi a Anioł Pański żeby niszczył wszystkie granice Izraelskie", (1 Kron. 21:10-14). Zdając sobie sprawę z własnej słabości, Dawid w pokorze odmówił zrobienia wyboru. Trzydniowa zaraza zesłana została na Izraela, i padło siedemdziesiąt tysięcy ludzi, ale w międzyczasie, zanim kara doszła do Dawida, otrzymał on od Pana przebaczenie za ów grzech.

Tak samo jest z grzechami wiernych Pańskich. Jeżeli popełniane są w mniejszym lub większym stopniu nieświadomości, wówczas i kara jest w proporcji do rozmyślności. Pokusy przychodzą na nas i na całą ludzkość. Chrystus umarł za grzech Adama, z którego oczyści On hojnie cały rodzaj ludzki - teraz oczyszcza Kościół a w przyszłości oczyści świat w jego dniu próby.

KPiO 1912; ang: 280