Redakcja - Na Straży - Wędrówka - The Herald - Księgarnia i Czytelnia - Biblia Gdańska - Betania - Strona główna - Szukaj

PRZYMIERZA - Liczba która je pieczętuje.

Odnośnie Nowego Przymierza, czy można powiedzieć z jakiegokolwiek punktu widzenia, że będzie ono zapieczętowane przez sto czterdzieści cztery tysiące i jeden? To znaczy przez Jezusa Chrystusa i 144000 odkupionych z pośród ludzi?

Nie myślę, aby to było właściwe zapatrywanie. Nie rozumiem tego w ten sposób, że wy i ja i inni członkowie ciała Chrystusowego mają coś w ogóle do czynienia z pieczętowaniem nowego przymierza. Chrystus to uczyni. Dla ilustracji: Gdyby był dokument do podpisania i ja go podpisałbym, nie mówilibyście, że to mój wielki palec wskazujący go podpisał. Nie, to ja podpisałem przymierze, ja podpisałem ugodę. Kto ją podpisał? Nie moje palce, lecz moja głowa podpisała. To ja podpisałem, a kiedy mówicie ja, macie na myśli indywidualną osobę, myślicie o głowie. Nie zwracacie się do ręki, jak gdyby ona miała coś do decydowania w tej sprawie. Nie powiadacie: "Droga ręko, cenię cię bardzo, uczyniłaś to a to w ten sposób". Ręka nie ma odpowiedzialności, głowa ma całą odpowiedzialność. W ciele Chrystusowym tracimy naszą osobistość w tej sprawie, spajani jesteśmy i tracimy naszą tożsamość. W języku Pisma świętego zostaliśmy ścięci abyśmy mogli stać się wszyscy członkami pod jedną głową. Tak, więc nie macie własnej głowy i ja nie mam swojej głowy i w tym znaczeniu Pismo święte używa niewiastę do przedstawienia Kościoła a mężczyznę jako przedstawiającego Jezusa Chrystusa i wykazuje, że tak jak mężczyzna jest głową żony, tak Chrystus jest głową Kościoła.

Zatem, w rachubę wchodzi tu tylko jedna osoba. Nasz Pan jest tym, który pieczętuje przymierze. Mógłby zapieczętować je bez nas, ale zostaliśmy uprzywilejowani by wejść i być wraz z Nim członkami, a On ma tę samą tożsamość i tę samą głowę przez cały czas i tę samą odpowiedzialność wobec przymierza. Znaczy to, że cała zasługa, jaka jest potrzebna i która uprawomocni nowe przymierze, wynikła z śmierci naszego drogiego Odkupiciela, a nie z tego cośmy dołożyli.

KPiO 1911; ang: 190