Redakcja - Na Straży - Wędrówka - The Herald - Księgarnia i Czytelnia - Biblia Gdańska - Betania - Strona główna - Szukaj

PRZYMIERZA - Nowe Przymierze a Przymierze Zakonu.

Było mi mówione, że jak reguła figur i pozafigur wymaga, iż pozafigurą zaczyna działać zaraz tam gdzie figura się gończy, bez żadnego odstępu, podobnie i Nowe Przymierze musiało rozpocząć się zaraz po przejściu starego przymierza zagonu. Nie wiem, jak przeciwstawić się takiemu argumentowi; co ty na to powiesz?

Ja powiem, że my wcale nie wiemy, czy Nowe Przymierze jest pozafigurą starego przymierza zakonu. Kto powiedział, że jest i jak on to wynalazł? Czy jest gdzie w Piśmie Świętym- powiedziane, że nowe przymierze jest pozafigurą przymierza zakonu? Jeżeli tak, to proszę mi to wskazać. Przeciwnie, jest wiele rzeczy w starym przymierzu zakonu, które jeszcze się nie wypełniły. Przypominamy sobie, że zakon obejmował w sobie figurę wybrania Aarona i jego synów. Pozafigurą tego wypełnia się w obecnym wieku Ewangelii, a to nie zostało jeszcze uzupełnione.

Przymierze zakonu zawierało w sobie także dzień Pojednania w którymi składane były ofiary za kapłanów, za Lewitów i za domowników wiary a w końcu za lud, co w pozafigurze jeszcze się nie wypełniło. Pozafiguralne znaczenie tych rzeczy stosuje się do całego wieku Ewangelii. W figurze spostrzegamy, że w dniu Pojednania, po dokonaniu drugiej ofiary, najwyższy kapłan wy szedł i błogosławił lud, a lud powstał i wielbił Pana. To odnosi się do czasu,, gdy Kościół zostanie uwielbiony i nowa dyspensacja się rozpocznie, a to należy jeszcze do przyszłości. Co więcej, zarządzenia pod przymierzem zakonu dozwalające ludowi przystępować do kapłanów przez cały rok z ofiarami za grzechy, przed stawiają że w Tysiącleciu ludzkość przystąpi do Najwyższego Kapłana i do niższych Kapłanów, aby stawić swoje ofiary Panu. Tak więc przymierze zakonu wspomina różne figuralne szczegóły odnoszące się do wieku Ewangelii, jak i do Tysiąclecia.

Jeszcze jedno: przymierze zakonu nie skończyło się jeszcze, przeto, jeżeli ktoś chce się dowiedzieć, kiedy Nowe Przymierze zacznie się, to niechaj się dowie, kiedy to stare skończy się. Ono nie było uczynione z wami ani ze mną, więc też z nami się nie skończy. Ono było uczynione z Żydami, a niewola ta jest jeszcze dotąd nad narodem żydowskim i zaćmienie nie jest jeszcze odjęte. Gdy nasz Pan, przez posłuszeństwo zakonowi, zdobył nagrodę wiecznego żywota, On zabrał całą wartość, lecz przymierze zakonu ciążyło na żydach także i po Jego śmierci i naród ten znajdował się pod warunkami tego przymierza przez te wszystkie wieki od śmierci Jezusa aż dotąd i dla nich niema sposobu wydostania się z pod tegoż przymierza inaczej jak tylko przez przyjęcie Jezusa jako pozafiguralnego Mojżesza, Wielkiego Pośrednika.

Przymierze to, obowiązujące jest aż do śmierci i Apostoł przyrównał je do ślubów małżeńskich, które również obowiązują aż do śmierci. Jedyny sposób uwolnienia się dla żyda jest przez śmierć zakonowi, aby mógł być poślubiony Chrystusowi. Żyd nie będący umarłym zakonowi, znajduje się wciąż jeszcze pod zakonem - ponieważ Chrystus jest końcem zakonu każdemu wierzącemu - lecz nie jest końcem zakonu sprawiedliwości dla jakichkolwiek innych. Wszyscy niewierzący żydzi znajdują się wciąż jeszcze pod potępieniem zakonu. To jest powód, że jeszcze dziś są oni odłączeni od wszystkich innych narodów. Bóg zamknął wszystkich w niedowiarstwie, aby w słusznym czasie mógł nad wszystkimi zlitować się.

KPiO 1909; ang: 166