Redakcja - Na Straży - Wędrówka - The Herald - Księgarnia i Czytelnia - Biblia Gdańska - Betania - Strona główna - Szukaj

SĄD - Różnica pomiędzy sądem a krytyką.

Jak możemy rozróżniać pomiędzy "sprawiedliwym sądem" a "krytyką"?

Pan mówi, że mamy "sprawiedliwym sądem sądzić," a na innym miejscu mamy powiedziane: "Nie sądźcie przed czasem." Czym tedy jest sprawiedliwy sąd?

Sprawiedliwym sądem byłoby dojście do sprawiedliwej decyzji. A jak możemy do tego dojść? Czy znamy czyjeś serce? Odpowiedzią Pisma świętego jest, że nie znamy, więc nie możemy się podejmować sądzenia serc. Jeżeli tedy nie możemy sądzić jedni drugich serc, czyli pobudek: lub intencji, to cóż w ogóle możemy sądzić?

Możemy rozsądzać jedni drugich postępowanie. Na przykład, gdybym ja widział, że ktoś z was czyni coś złego, mógłbym powiedzieć: Bracie lub siostro, ty czynisz coś, co jest przeciwne Słowu Bożemu i co przynosi złe owoce. Gdyby dana osoba odpowiedziała: Bracie Russell, mnie się nie zdaje, abym ja czynił (lub czyniła) coś złego; to nie byłoby moją rzeczą sądzić jej serce lub ją potępiać. Powinienem jednak rozsądzać pomiędzy dobrym a złym, postępowaniem i w słusznym czasie i miejscu zwrócić na to uwagę i na tym poprzestać. Można tylko zaapelować do tego, co źle czyni, wskazać na złe owoce i powiedzieć: Wniknij do twego serca i upewnij się, ze pobudki twoje są dobre. Zachodzi znaczna różnica pomiędzy sądzeniem serca, czego nie mamy prawa czynić, a sadzeniem postępowania, co czynić powinniśmy. Lecz to jeszcze nie znaczy, że nasze sądzenie czyjegoś postępowania jest zawsze dobre i właściwe.

Gdybyśmy przyszli do brata, i powiedzieli: Twoje postępowanie zdaje się być złem, a ja wiem, że ty chcesz czynić dobrze; czy mógłbyś wyjaśnić tę sprawę? To on może mógłby wykazać, że owoce jego postępowania są dobre, podczas gdy nam się zdawało, że są złe. Nie mamy potępić brata, ale udać się wprost do niego, dowiedzieć się, jak on patrzy na daną sprawę, a jeżeli nie możemy pogodzić się z jego poglądem, powiedzmy jemu jak nam się to przedstawia, i poprośmy go, aby on sam rozsądził według swojego serca.

KPiO 1915; ang: 384