Redakcja - Na Straży - Wędrówka - The Herald - Księgarnia i Czytelnia - Biblia Gdańska - Betania - Strona główna - Szukaj

ŚMIERĆ - Ci, którzy umierają w nieprawości.

Co się dzieje z ludźmi, którzy umierają w swoich nieprawościach, nigdy nie dochodząc do poznania Pana?

Drodzy moi przyjaciele, co znaczy, że ktoś umiera w nieprawości? Kto jest taki, że nie umiera w nieprawości? Czy jest ktoś na świecie sprawiedliwy? Czy Pismo Święte nie mówi, że nie ma sprawiedliwego, ani jednego? Biorąc to Za podstawę, powiadamy, że jedynymi, którzy teraz dochodzą do harmonii z Bogiem i którzy w ten sposób mogą być zbawionymi, gdy umierają, są ci, którzy doszli do poznania Boga, do zrozumienia Boskiej łaski i przywileju, którzy uczynili zupełne poświęcenie się Bogu i zostali spłodzeni duchem świętym do nowości żywota. Ci przeszli z śmierci do życia, a jeżeli są posłuszni, znajdują się w stanie innym od reszty ludzkości, która znajduje się w stanie umierania, tak jak zawsze była.

A teraz, co znaczy nieprawość? Nie jest to tylko ów pierwiastek nieprawości, jaki jest w tobie z powodu, żeś się z tym urodził. Urodzeni byliśmy w grzechu, zostaliśmy ukształtowani w nieprawości. W grzechu poczęły nas nasze matki. Czy nie jest to nieprawością tak się urodzić? Urodziliście się w niedoskonałym stanie, ale orzeczenie nieprawość odnosi się na ogół do osobistej nieprawości danej jednostki, do czegoś rozmyślnego, do zatwardziałości w charakterze i usposobieniu, do walczenia przeciwko Bogu, przeciwko prawdzie i przeciwko sprawiedliwości. To byłoby nieprawością. Jeżeli ktoś przychodzi teraz do Chrystusa i oczy jego wyrozumienia zostają otwarte a potem znów staje się dobrowolnym grzesznikiem, odwracając się od grzechu, jak to powiedział Apostoł; "Jak ten pies do swoich wymiocin, albo jak świnia do zanurzania się w bagnie grzechu," taki, jak powiada Pismo Święte, nie będzie mieć więcej łaski u Boga a śmierć jego będzie wtóra śmiercią, od której nie ma i nigdy nie będzie wybawienia. Będzie umarłym w takim samym znaczeniu jak bydlę, które ginie, jak to powiedział Św. Piotr. Obecnie stosuje się to do klasy, która przystępuje do Pana, ma uszy do słyszenia, oczy do widzenia i dostępuje spłodzenia z ducha świętego. Nie stosuje się to do innych. A co z ludzkością tego świata? Otóż w Tysiącleciu, w okresie Mesjaszowym, kiedy znajomością Pańską napełniona zostanie cała ziemia i wszyscy otrzymają sposobność powrotu do harmonii z Bogiem, ktokolwiek wówczas będzie miłował nieprawość - więcej nawet, ktokolwiek wówczas nie umiłuje sprawiedliwości i nie znienawidzi grzechu - zostanie osądzony na śmierć wtóra. Nie będzie więcej dla takich żadnej już sposobności; ponieważ miarą wiecznego życia u Boga jest sprawiedliwość i doskonałość a nic innego. Czy ta sprawiedliwość jest zdobyta w obecnym czasie wiarą i przez przypisanie zasługi Chrystusa, czy też będzie to aktualna sprawiedliwość, jaką świat będzie mógł osiągnąć w ciągu tysiącletniego panowania Chrystusa przez stopniowe podnoszenie ludzi z ich upadku i niedoskonałości, ktokolwiek zgrzeszy przeciwko takiej sprawiedliwości, jest rozmyślnym grzesznikiem, złośliwym grzesznikiem i taki umrze śmiercią wtórą?

KPiO 1911; ang: 208