Redakcja - Na Straży - Wędrówka - The Herald - Księgarnia i Czytelnia - Biblia Gdańska - Betania - Strona główna - Szukaj

ŚMIERĆ - Insi z umarłych nie ożyli aż przy końcu tysiąclecia.

Jaką dałbyś odpowiedź w razie gdyby cię zapytano co do wyjątku z Pisma świętego, które mówi: "A insi z umarłych nie ożyli aż się skończyło tysiąc lat?"

Nie czytałem tego pytania tak jak ono było napisane. Wytłumaczyłbym ten ustęp i powiedziałbym, że według tego jak Bóg patrzy na tę sprawę, Adam był żywy, kiedy był w harmonii z Bogiem, oraz że Adam zaczął umierać natychmiast skoro tylko został wypędzony z Raju, mocą wyroku Boskiego - "umierając, umrzesz." Powiedziałbym, że Adam umierał przez 930 lat; a podobnie, kiedy odwrotny proces się zacznie, Adam zamiast umierać przez 939 lat, będzie się stawał coraz bardziej żywy przez 930 lat. Przez cały okres królowania Mesjasza, świat stawać się będzie coraz bardziej ożywionym, lecz do zupełnej żywotności ludzie dojdą dopiero, gdy staną się doskonałymi. W jednym, znaczeniu tego słowa możemy powiedzieć, że ludzie nie będą żywymi dopóki Chrystus jako Pośrednik nie odda ich Ojcu, a On wypróbuje ich godność lub niegodność życia wiecznego. Z drugiej strony można by powiedzieć lub też nie, zależy od tego, jaka osoba by pytała i w jakich okolicznościach, że wiersz ten nie znajduje się w najstarszych manuskryptach, lecz prawdopodobnie został później wsunięty jako podrobiony dodatek.

Jednak lepiej jest nie mówić o tym jako o podrobionym dodatku, ponieważ ludzie czasami mogliby odnieść wrażenie, że Staracie się wykręcić od odpowiedzi, a tam gdzie ustęp pasuje tak dobrze jak ten i wiele innych, nie starałbym się wyjaśniać go, z wyjątkiem jedynie powiedzenia, że ludzie będą odzyskiwać życie, lecz do pełności żywota dojdą dopiero na końcu Tysiąclecia.

KPiO 1911; ang: 200