Redakcja - Na Straży - Wędrówka - The Herald - Księgarnia i Czytelnia - Biblia Gdańska - Betania - Strona główna - Szukaj

STARSI - Ich autorytet w Kościele.

Czy starszy obrany jest tylko do wykonywania życzeń zgromadzenia, i do utrzymania porządku, czy też ma wierszą odpowiedzialność?

Autorytet nie może być większy od dawcy tegoż autorytetu. Inaczej mówiąc, jeżeli zgromadzenie powierzy starszemu odpowiedzialność przez obranie go, to znaczy, że zgromadzenie miało tę odpowiedzialność najprzód, bo inaczej ono nie mogłoby jej powierzyć starszemu. Przeto starszy powinien przyjąć autorytet w takim stopniu, w jakim zgromadzenie mu daje. Jeżeli sumienie jego nie zezwala mu na pewne rzeczy, to byłoby właściwym dla niego powiedzieć zgromadzeniu o swoim stanie sumienia i umysłu, przyczyni mógłby nadmienić, że zgromadzenie, o ile sobie życzy, może zażądać jego rezygnacji, którą on chętnie złoży. Starszy nie powinien gwałcić swego sumienia w służbie zgromadzeniu, a zgromadzenie nie powinno gwałcić swego sumienia w przyjmowaniu niestosownej usługi od starszego. Starszy powinien służyć Kościołowi według życzeń tego, lecz tylko tak daleko, jak zezwala mu jego sumienie.

Mogę jeszcze dodać, że Pismo święte mówi, że duch święty czyni starszego nadzorcą, przez podniesienie rąk. W taki sposób stosuje się do zgromadzenia i przez nie działa najprzód.

KPiO 1909; ang: 232