Redakcja - Na Straży - Wędrówka - The Herald - Księgarnia i Czytelnia - Biblia Gdańska - Betania - Strona główna - Szukaj

USPRAWIEDLIWIENIE - Z wiary.

Czy ktokolwiek z pogan będzie usprawiedliwiony z wiary w Tysiącleciu?

Rozumiemy, że usprawiedliwienie z wiary stosuje się do obecnego wieku i do naszego zbawienia - zbawienia Kościoła - które jest nazywane "zbawieniem z wiary," w przeciwieństwie do zbawienia, jakie było zaofiarowane żydom w ich wieku, zbawienie przez uczynki pod ich Przymierzem Zakonu; a także w przeciwieństwie do zbawienia, jakie będzie zaofiarowane Żydom i światu w następnym wieku, a które będzie zbawieniem przez uczynki, według Nowego Przymierza (Zakonu). Innymi słowy: Wiek Ewangelii jest jedynym wiekiem, w którym wiara zajmuje miejsce doskonałości. Prawdą jest, że żaden Żyd nie mógł być usprawiedliwiony przed Bogiem przez zachowanie Przymierza Zakonu, o ile nie wierzyłby w Boga; i tak samo jest prawdą, że nikt nie będzie usprawiedliwiony na podstawie zarządzeń Nowego Przymierza, o ile nie wierzyłby w Boga i nie byłby w harmonii z zarządzeniami wówczas obowiązującymi i dostępnymi dla wszystkich. Jednak to nie będzie zbawieniem z wiary ani przez wiarę, lecz zbawieniem przez uczynki Zakonu.

Uczynki Zakonu nie mogły zbawić Żydów w dyspensacji żydowskiej, ponieważ oni nie mogli zachować Zakonu i ponieważ nie było wówczas pośrednika, przez którego mogliby być podniesieni ze swego upadku. Jednak zarządzenie co do pośrednika zostało uczynione na przyszłość dla Izraela i dla wszystkich, którzy przyjdą pod to zarządzenie w Tysiącleciu. Wówczas będą oni mogli wypełniać wymagane uczynki. Znajdą pomoc do podźwignięcia się z upadku. Tak więc czytamy w Objawieniu, że morze wyda swoich umarłych i grób wyda umarłych, którzy są w nim i że wszyscy staną przed wielką białą stolicą w Tysiącleciu i wszyscy będą sądzeni tak jak zapisane jest w księdze, czyli według uczynków swoich będą sądzeni wówczas. Wyraźne oświadczenie względem nas w czasie obecnym jest, że nie według uczynków naszych jesteśmy sądzeni, ale według naszej wiary, przeto wiara i uczynki będą w Tysiącleciu, tak samo jak wiara i uczynki są w wieku Ewangelii, ale wiara w wieku Tysiąclecia będzie proporcjonalnie mniejszą za sługą, ponieważ wówczas wszystko będzie wyraźne i łatwe do uwierzenia, a więc nie wiara będzie wówczas specjalnie wynagradzana lecz uczynki. W obecnym wieku wiara zajmuje najważniejsze miejsce i jesteśmy wynagradzani nie według uczynków naszych, ponieważ nie mamy żadnych takich uczynków, które mogłyby być nagrodzone. Ale wiara nasza jest wynagradzana.

Wiara i uczynki stosują się do obydwóch wieków, ale w jednym wieku wiara jest wynagradzana a w drugim uczynki. W jednym wieku wiara jest miarą, i próbą, tego czy jesteśmy godni lub niegodni, w drugim wieku uczynki będą miarą i próbą tego czy ktoś będzie godny lub niegodny żywota wiecznego.

List do Galatów 3:8, zdaje się szczególnie wskazywać, że mowa jest o poganach, którzy są usprawiedliwiani przez wiarę a nie przez uczynki. Wobec tego rozumiemy, że tekst ten odnosi się do wieku Ewangelii w tym znaczeniu, iż Bóg przewidział, że w ciągu tego wieku będzie usprawiedliwiał pewne jednostki z pośród pogan przez wiarę, tak samo jak za mierzył również usprawiedliwić niektórych Żydów przez wiarę. Poganie nigdy nie byli pod zakonem uczynków, ale są przyjmowani pod zarządzeniem Ewangelii, przez wiarę.

KPiO 1910; ang: 397