Redakcja - Na Straży - Wędrówka - The Herald - Księgarnia i Czytelnia - Biblia Gdańska - Betania - Strona główna - Szukaj

WIELKIE GRONO - O zmazaniu grzechów świata.

Jak może Wielkie Grono zmazać karę za szczególne dobrowolne grzechy świata? W jaki sposób kozioł sprawuje pojednanie z Bogiem?

Wielkie Grono nic nie ma do czynienia względem gładzenia grzechów świata, ani nawet Maluczkie Stadko. Jest to dziełem Arcykapłana. Może on użyć różne czynniki za podstawę do wykonania różnych stopni ofiary, lecz jedynie Najwyższy Kapłan to sprawuje, a Wielkie Grono, ani Maluczkie Stadko nie ma władzy gładzenia grzechów świata.

W Cieniach Przybytku podaliśmy myśl (i dotąd utrzymujemy), że kozioł Azazela wyobraża Wielkie Grono. Może ktoś powiedzieć: Wielkie Grono, czyli kozioł Azazela nie wchodził do Świątnicy. Na to odpowiadam, że nie tylko kozioł Azazela, ale wchodził do Świątnicy, ale ani kozioł Pański, ani cielec tam nie wszedł. Kto więc tam wchodził? Krew cielca i kozła Pańskiego wyobrażająca zasługi ofiary była wnoszoną dla uczynienia pojednania. Krew cielca była na pojednanie za grzechy pokolenia Lewiego, Ucząc w to kapłanów, którzy nazywali się ciałem, albo też domem Arcykapłana. Następnie wnoszoną była krew kozła. Krew kozła nie była kropiona przez kozła, ale przez Arcykapłana i była ofiarowana za wszystek lud. Wykonanie całej sprawy należało do Najwyższego Kapitana i byłoby z naszej strony niewłaściwe mniemać, że my osobiście mamy cokolwiek do czynienia w tej sprawie - jedynie tylko jako członkowie Ciała Chrystusowego, mamy w tym udział.

Zatem jeżeli krew cielca gładzi grzechy domowników wiary, a krew kozła gładzi grzech tych na zewnątrz Namiotu Zgromadzenia, jakie więc grzechy pozostały, które miał ponieść kozioł Azazela? Odpowiadamy, iż Arcykapłan, kładąc ręce na głowę kozła Azazela, wyznawał grzechy zgromadzenia. Jakiego więc rodzaju były te grzechy, oprócz wyżej wspomnianych, za które krew była ofiarowywana? Grzechy, za które zostało uczynione pojednanie w Świątnicy najświętszej, były grzechy odziedziczone z powodu przestępstwa Adamowego. Zasługi ofiary Chrystusa przechodząc przez Jego ciało są zastosowywane za te wszystkie grzechy. Czy są jakie inne pozostałe grzechy? Są grzechy, które nie wynikają wcale ze słabości ciała, tj. grzechu odziedziczonego po Adamie. Świat nie postępuje według możności; nie czyni tego, na co go stać, przeto popełnia wiele grzechów, które nie mogą być przypisane słabości ciała. Grzechy niektórych ludzi idą przed nimi, a niektóre pozostają za nimi, lecz Pan Bóg postanowił, ażeby za wszystkie grzechy stało się zadośćuczynienie. Każdy grzech popełniony ze świadomością jest tego rodzaju i te właśnie grzechy ludu Izraelskiego Arcykapłan wyznawał i włożył na głowę kozła Azazela. Przytoczymy tu ilustrację: Pan Jezus powiedział, że od tego rodzaju, tj. od Żydów, będzie poszukiwaną krew przelana, "aby przyszła na was wszystka krew sprawiedliwa wylana na ziemi, od Abla sprawiedliwego, aż do krwi Zachariasza." (Mat. 23:35. Łuk. 11:51). O jakiej sprawiedliwej krwi tu jest mowa? Zapewne, że takie grzechy popełniane przez ludzi, których nie można przypisać ludzkiej słabości. Pan Bóg posiada sposób, w który postanowił umorzyć tego rodzaju grzechy, tj. grzechy popełniane ze świadomością, a kto może dopatrzyć się tego, ten zauważy dobroć i mądrość Bożą.

W taki sposób Pismo święte pokazuje, że oprócz ogólnego będzie jeszcze inny porachunek ze światem. Pismo św., także wspomina o pobitych duszach pod ołtarzem, wołających głosem wielkim: "Dopóki Panie, święty i prawdziwy, nie osądzisz i nie pomścisz się krwi naszej na tych, którzy mieszkają na ziemi?" Pan Bóg ma doskonały system prowadzenia rachunków i On nagrodzi każdego czyniącego sprawiedliwość i ukarze każdego, co popełniał zło. Ci, co zgrzeszyli ze świadomością, przyjdzie na nich kara, zanim nastąpi ogólny obrachunek. Mając na względzie rzeczy, jakie się działy w wiekach średnich, musimy zgodzić się na to, co ma się stać. W każdym razie koniec tego wieku zakończy się czasem wielkiego ucisku i Wielkiemu Gronu Pan Bóg dozwoli, aby miało w nim udział, aby położyło życie swoje dla sprawy Bożej, bo gdy tego nie uczynią, nie będą mogli otrzymać działu w duch, błogosławieństwach.

KPiO ; ang: 298