Redakcja - Na Straży - Wędrówka - The Herald - Księgarnia i Czytelnia - Biblia Gdańska - Betania - Strona główna - Szukaj |
|
|
WIELKIE GRONO - Nie pokazane w piramidzie.Czy niema nic takiego w Wielkiej Piramidzie, co mogłoby przedstawiać Wielkie Grono, panny, towarzyszki Oblubienicy, które pójdą za nią? (Ps. 45:15). Rozumiemy twoje tłumaczenie, które mówi, ze pokój królowe} symbolicznie przedstawia tych, którzy otrzymają doskonałość na ludzkim poziomie i że Pokój Króla symbolicznie przedstawia tych, którzy otrzymają Boską naturę. Czy nie jest Wielkie Grono pokąsane w Piramidzie, lub czy też wcale me zwrócono uwagi na szczegóły, które to symbolizują? Bóg w czasie wieku Ewangelii, przez, około 19 stuleci powoływał Kościół do chwały, czci i nieśmiertelności. W przyszłym wieku, pod kierownictwem Królestwa Mesjaszowego. On otworzy drogę do Restytucji i doprowadzi wszystkich chętnych i posłusznych do ziemskiej doskonałości. Bóg nie powołuje nikogo do klasy Wielkiego Grona. Ci, którzy ostatecznie będą należeć do tej klasy, "zbawieni jako przez ogień," otrzymają nagrodę, do której nigdy nie byli powołani i zaproszeni. W tym wieku jest tylko jedno powołanie: "Jesteście powołani w jednej nadziei powołania waszego." (Efez. 4:4.) To powołanie było ku ofierze, aby iść śladami Jezusa. Jedynie przez uczynienie tego przymierza przez ofiarę zostaliśmy przyjęci i spłodzeni z ducha świętego i uprzywilejowani nazywać się wybranymi od Boga. Z tego punktu zapatrywania zdaje się bardzo właściwym, że Wielka Piramida nie wykazuje miejsca dla Wielkiego Grona, tak jakoby nie byli zaproszeni do takiego miejsca. Przedpokój, jak już wykazaliśmy, pokazuje doświadczenie Kościoła w szkole Chrystusowej, które jest koniecznie potrzebne nim ktokolwiek mógłby przejść, mocą pierwszego zmartwychwstania, do Boskiej doskonałości przedstawionej w pokoju Króla. Przez to przypuszczamy, że klasa Wielkiego Grona przychodzi do tego przedpokoju, czyli do szkoły, lecz że tylko "wierni aż do śmierci" przechodzą pod wiekiem granitowym do królewskiego pokoju. KPiO 1912; ang: 309 |