Redakcja - Na Straży - Wędrówka - The Herald - Księgarnia i Czytelnia - Biblia Gdańska - Betania - Strona główna - Szukaj

WTÓRE PRZYJŚCIE - W jakim stosunku do uczty weselnej?

"A wy bądźcie podobni ludziom oczekującym pana swego, ażby się wrócił z wesela, żeby, gdyby przyszedł a zakołatał, wnet mu otworzyli." (Łuk. 12:36.) Widocznym jest z tego tekstu, ze Pan ma powrócić do Maluczkiego Stadka z wesela; i Pan kładzie nacisk na usposobienie Maluczkiego Stadka, gdy On wróci od przygotowywania uczty. "Idę abym zgotował miejsce." A więc, czy tekst ten nie wskazuje na powrót z aktualnego wesela, po tych, którzy maja iść później - głupie panny?

Odpowiadam "Nie" w obu wypadkach. Według mojego wyrozumienia, słowa naszego Pana miały następujące znaczenie: Uczniowie Moi, jesteście świadomi, że w każdym dobrym gospodarstwie słudzy zawsze pilnie wykonują swoje obowiązki, ale jest pewien czas, szczególna pora, w której więcej się od nich wymaga jak kiedykolwiek, a mianowicie z okazji, kiedy to pan domu bierze sobie małżonkę i ma przywieść oblubienicę do domu swego. Wiecie również, że w tym czasie więcej jak w jakimkolwiek innym, od sług jest spodziewana wierność, posłuszeństwo, ożywienie, gotowość i baczność. A więc niech to ilustruje wam usposobienie wszystkich Moich uczniów - podobni ludziom oczekującym pana powracającego z oblubienicą swoją z wesela, aby natychmiast otworzyli. Nie znaczy to bynajmniej, że Pan przyjdzie do nas z uczty weselnej lub, że On przyjdzie do Wielkiego Grona po uczcie weselnej, lecz znaczy, że powinniśmy znajdować się w postawie gotowości tak, aby najpierwszy znak obecności Pańskiej był przez nas spostrzeżony; abyśmy zawsze byli czujnymi. To też pamiętacie, że następny wiersz przypowieści powiada - dowodząc, iż stosuje się do nas w obecnym czasie - "Błogosławieni oni słudzy, których, gdy przyjdzie Pan, czujących znajdzie; zaprawdę powiadam wam, iż się przepasze, a posadzi ich za stół, a przechadzając się, będzie im służył." Jesteście świadkami wypełnienia tego tekstu pomiędzy nami, drodzy przyjaciele. Albowiem do tych, którzy byli czujni, aby usłyszeć kołatanie Słowa Bożego, świadectwo Boże względem obecności naszego Pana, którzy otworzyli natychmiast swe serca, będąc we właściwym usposobieniu, aby przyjąć Pana, On przyszedł i karmi nas, wynosząc rzeczy stare i nowe, z czego się wielce radujemy.

KPiO 1908; ang: 635