Redakcja - Na Straży - Wędrówka - The Herald - Księgarnia i Czytelnia - Biblia Gdańska - Betania - Strona główna - Szukaj

WYBORY - Liczba starszych i diakonów.

Jako zgromadzenie zamierzaliśmy urządzić wybory według szóstego tomu Wykładów Pisma Świętego; lecz nie wszyscy z nas pojmują porady tam podane. W jednym miejscu zdaje się jakoby doradzano obrać na starszych wszystkich, którzy się do tego nadają, gdy zaś w innym miejscu powiedziane jest, iż należy obierać starszych stosownie do wielkości zgromadzenia. Przeto niektórzy rozumieją, że gdy jest, na przykład, sześciu braci sposobnych do starszeństwa, aby obrać wszystkich, inni natomiast mówią, że ilość starszych powinna być w proporcji do zgromadzenia, czyli że gdzie zgromadzenie składa się z dziesięciu osób, tam powinien być tylko jeden starszy; na 25 osób, dwóch starszych itd.

Pytającemu rozchodzi się o sprawę obierania starszych. Czy wszyscy mający kwalifikacje na starszych mają być obrani, czy też tylko około jeden z dziesięciu? Według mojego wyrozumienia, wszyscy objawiający kwalifikację na starszych mogą być z właściwością obrani; tak, że gdyby zgromadzenie składało się z sześciu braci i wszyscy byliby jednakowo sposobni, radziłbym obrać ich wszystkich. Służąc kolejno w zgromadzeniu, oni mieliby też sposobność usłużyć gdzie indziej. Im więcej starszych, tym lepiej. Wątpliwym jednak jest, aby w zgromadzeniu składającym się z sześciu, wszyscy byli sposobni na starszych; lecz gdyby byli, ja byłbym za tym, aby wszyscy służyli.

Moim zrozumieniem jest, że każdy pomazany duchem świętym upoważnionym jest do nauczania. Pamiętajmy, że w proroctwie o naszym Panu jest powiedziane: "Duch Panującego Pana jest nade mną; przeto Mię pomazał Pan, abym opowiadał Ewangelię cichym." (Izaj. 60:1-3.) Ktokolwiek otrzymuje tegoż ducha, ten ma pomazanie od Ojca do nauczania. To jest jego ordynacja (wyświęcenie) i jego autorytet do nauczania. Gdy przy tym ma on odpowiedni głos i dobrą pamięć i przymiotów tych używa w harmonii z Słowem Bożym, jest on upoważnionym do nauczania, w proporcji do posiadanych talentów.

W sprawie sióstr są pewne ograniczenia. Siostra nie powinna nauczać publicznie, lecz ma ona wiele innych sposobów nauczania. Może być pomocną w wielu okolicznościach i prywatnie opowiadać drugim ona wesołą nowinę. Tak więc wszyscy możemy kazać Ewangelię, a nie tylko ci, co czynią to na estradzie lub kazalnicy. Wszyscy możemy kazać naszym życiem i mam nadzieję, że wszyscy to czynimy.

Byłem raz zapytanym: Ilu kaznodziei jest pomiędzy wami Odpowiedziałem, że ponad dwadzieścia tysięcy. Gdy pytający został tym ogromnie zdziwiony, poinformowałem go, w jaki sposób: "Według mojego wyrozumienia wszyscy wierni i poświęceni Panu są pomazani do nauczania. Niektórzy nauczają publicznie, inni czynią to prywatnie. Niekiedy głosimy Ewangelię jednej osobie, a niekiedy zgromadzeniom z setek, a nawet z tysięcy osób."

KPiO 1910; ang: 236