Redakcja - Na Straży - Wędrówka - The Herald - Księgarnia i Czytelnia - Biblia Gdańska - Betania - Strona główna - Szukaj

WYBORY - Co do reguły takiej jak z sędziami przysiegłymi.

W szóstym tomie Wykładów Pisma Św. czytamy, że większość nie wystarcza, lecz, że powinno się stosować regułę sędziów przysięgłych w wybieraniu starszych kościoła. Jeżeli tak, to czy nie byłoby najmądrzej tak samo postępować przy wyborach diakonów? Czytamy tam, ze ten sam porządek powinien być stosowany w wybieraniu zarówno starszych i diakonów.

W tej sprawie nie staramy się nałożyć jakiegoś prawa. Nie mamy upoważnienia do stanowienia praw, jedynie podsuwamy myśl, co naszym zdaniem jest najmądrzejszym sposobem dla Kościoła. Na przykład, gdyby tylko nieznaczną większość miała dyktować postępowanie w zborze, to mniejszość owego zgromadzenia, prawie tak liczna jak większość, byłaby niezadowolona. Większość na przykład jednego tylko głosu mogłaby rządzić zgromadzeniem bardzo samowładnie. Dlatego proponowaliśmy, aby zgromadzenie tak urządziło swoje głosowanie i tak wybierało swych starszych, żeby o ile możności zadowolić wszystkich. Dlatego, o ile możliwe, powinno się ignorować zasadę zwykłej większości i stosować zasadę sędziów przysięgłych - nie dlatego, abyśmy twierdzili, że zasada sędziów przysięgłych musi być stosowana - ale dlatego aby o ile to tylko możliwe zachować jednomyślność w zgromadzeniu. Nie zawsze jest możliwe, aby zgromadzenie tak samo myślało w sprawie tego, kto ma być diakonem lub starszym zgromadzenia, ale jakakolwiek reguła jest stosowana, powinno się taką samą stosować do wyboru diakonów jak i starszych. Ktokolwiek jest wybrany do jakiejkolwiek służby, zgromadzenie powinno dopilnować, aby o ile możności czynić wzajemne ustępstwa w małych rzeczach, o ile nie dotyczy to zasady, aby każdy był zadowolona z tych, którzy mają być sługami zgromadzenia.

KPiO 1911; ang: 246