Redakcja - Na Straży - Wędrówka - The Herald - Księgarnia i Czytelnia - Biblia Gdańska - Betania - Strona główna - Szukaj

ZBAWIENI - Względem owych 144000.

"I słyszałem liczbę popieczętowanych; sto czterdzieści i cztery tysiące jest popieczętowanych z wszystkich pokoleń synów Izraelskich." Czy to znaczy, że tylko tyle będzie zbawionych?

Nie, zbawieni będą też tacy, którzy nie są popieczętowani. Według naszego wyrozumienia te 144000 odpowiada owemu wielkiemu człowiekowi, o którym mówiliśmy w jednej z poprzednich odpowiedzi. Bóg wzbudza onego wielkiego męża (Dz. Ap. 17:31), owego pozafiguralnego Mojżesza; czyli mówiąc inaczej, owe 144000 stanowić będą duchowe nasienie Abrahamowe, o którym mówi Apostoł: "Jeżeliście Chrystusowi, tedyście nasieniem Abrahamowym i według obietnicy dziedzicami." To będzie owe nasienie Abrahamowe przyrównane do gwiazd niebieskich - w przeciwieństwie do nasienia ziemskiego, przyrównanego do piasku na brzegu morskim, a które ewentualnie obejmie wszystkie narody, ludy, rodzaje i języki; jak to powiedziane było Abrahamowi: "Ojcem wielu narodów postanowiłem cię" - nie tylko ojcem Żydów, ale ojcem wiele narodów. Wszystkie narody staną się ostatecznie dziećmi Abrahamowymi przez wiarę i posłuszeństwo, pod Nowym przymierzem Izraelskim. W międzyczasie jednak, zanim te błogosławieństwa spłyną na cielesnego Izraela, a przez Izraela na inne narody, Bóg wybiera owe 144000, którzy stanowić będę duchowe klasę. Tak więc znajdziecie w księdze Objawienia wzmiankę o tych 144000 wybranych i popieczętowanych z dwunastu pokoleń Izraela - po 12000 z każdego pokolenia. To znaczy że Bóg ustanowił całą tę sprawę tak jakby całą liczbę duchowego nasienia Abrahamowego miał wybrać z dwunastu pokoleń izraelskich.

W słusznym czasie Bóg wybrał z synów Izraela tylu, ilu było godnych miejsca w tej duchowej klasie, aby byli zapieczętowani duchem świętym. Wiemy, na przykład, że Jezus, podczas Swej misji, zgromadził około 500 braci, jak nazywa ich Św. Paweł. Wiemy także, iż w dniu Pięćdziesiątnicy było znowu kilka tysięcy gotowych do zapieczętowania, a nieco później jeszcze kilka tysięcy Żydów. Wiemy również, że praca misyjna wykonywana była wyłącznie tylko dla narodu żydowskiego przez trzy i pół roku po śmierci Jezusa. Potem oni jeszcze mieli sposobność, na tych samych warunkach co poganie, aż do końca ich wieku aż do czasu zburzenia Jeruzalem w roku 70 A.D., - byli oni nawet w przyjaźniejszych okolicznościach niż poganie. Przez cały ten czas Bóg wybierał jednostki z tych dwunastu pokoleń, niektórych z pokolenia Aserowego; albowiem zamieszkali w Palestynie przedstawiali wszystkie pokolenia, chociaż najwięcej było ich z pokoleń Judy, Beniamina i Lewiego. Te trzy były najgłówniejsze, lecz byli tam także Żydzi z innych pokoleń, jak mówi o tym Pismo święte i wszystkie pokolenia były reprezentowane tak w Palestynie jak i w przyległych okolicach Małej Azji, oraz w Grecji i w Rzymie, gdziekolwiek św. Paweł podróżował. Jak na przykład, gdy pierwszy raz dostał się do Rzymu, zwołał Żydów będących przy synagodze, wytłumaczył im całą sytuację, dając im pierwszą sposobność i powiedział, że było potrzebne i właściwe aby im najpierw Ewangelia była głoszona. Taki był Boski pro gram; On zamierzał wybrać z tych pokoleń tylu ile można było znaleźć - i co potem? Przypuśćmy że mielibyśmy tu dwanaście miar, z których każda mogłaby pomieścić w sobie dwanaście tysięcy ziarnek grochu i że miary te przedstawiałyby pokolenia Judy, Beniamina, Isachara, Asera, Zabulona itd. i że w niektórych miarach było więcej grochu a w innych mniej, lecz w każdej znajdowała się pewna ilość ziaren grochu.

Następnie, gdy Żydzi sposobni do zajęcia miejsca w duchowym nasieniu Abrahamowym, zostali wybrani i zapieczętowani, poselstwo Ewangelii przeszło do pogan. Po co? Aby wypełnić miary owych dwunastu pokoleń. Do jakiego pokolenia, w takim razie, należałbym? Mam nadzieję, że należę co jednej z tych miar, a wy do drugiej, lub do tej samej, lecz do jakiejkolwiek kto z nas należy, należy tam dlatego, że miara ta musiała być dopełniona.

Tak samo jakby, na przykład, rząd Stanów Zjednoczonych miał wojsko na wyspach Filipińskich; powiedzmy że byłby tam 97 pułk ze Stanu New York, pewien inny pułk z Missouri, inny z Pensylwanii, a jeszcze inny z Maryland i wszystkie te pułki miałyby swoją regularną nazwę. Przypuśćmy teraz, że z jakiegoś powodu, przez chorobę, zwolnienie lub cokolwiek, pułki te zmniejszyłyby się liczebnie i rząd wydałby rozporządzenie, że wakujące miejsca mają być wypełnione. Biura rekrutacyjne byłyby w różnych miastach Stanów Zjednoczonych i rekruci z różnych Stanów wypełniliby wakujące miejsca owych pułków, które jednak nadal zatrzymałyby pierwotne nazwy.

W podobny sposób Bóg dopełnia owej liczby. Całą tę sprawę On rozpoczął na tej podstawie, że Izrael będzie pierwszym i różne te pokolenia otrzymały równą proporcję sposobności, a gdy skorzystało tylu ile było sposobnych i chętnych, wtedy pozostała liczba dopełnioną zostanie z pogan. To też apostoł Paweł w liście do Rzymian 11:25 mówi że gdy wejdzie zupełność z pogan, to zaćmienie odjęte będzie od Izraela. Skoro tylko liczba 144000 dopełni się, dzieło wieku Ewangelii prędko zakończy się. Będzie ono skończone, ponieważ duchowe nasienie Abrahamowe będzie dopełnione i już więcej nigdy nikt nie będzie dodany; nie będzie tam ani jednego za mało ani za dużo i zaraz po dopełnieniu nastąpi uwielbienie owych 144000 jako duchowe królestwo, poczym nastąpi błogosławieństwo cielesnego Izraela; jak określili to św. Paweł: "Wszystek Izrael będzie zbawiony," wszystek doprowadzony zostanie z powrotem do łaski i społeczności z Bogiem, otrzyma Jego błogosławieństwo, a przez cielesnego Izraela, błogosławieństwo rozszerzy się na wszystkie narody i w taki sposób wszystkie rodzaje ziemi będą błogosławione w nasieniu Abrahamowym, pod owym wyższym duchowym Izraelem, 144000 składające się tak z Żydów jak i z Anglików, Irlandczyków, Polaków i innych.

Tak więc owe 144000, zamiast być końcem są tylko początkiem Boskiego zbawienia. Ich zbawienie jest specjalnym zbawieniem, jest to klasa wybranych, klasa Mesjaszowa, której Głową jest Jezus. Potem nastąpi ogólne zbawienie całej ludzkości. Lecz zbawienie tej klasy będzie przemiana do stanu niebiańskiego, gdy zaś ludzkość będzie miała sposobność zbawienia w ciele, dojścia do ludzkiej doskonałości i wiecznego żywota, oraz do wszystkiego co zostało stracone w raju a przywrócone przez Wielkiego Mesjasza.

KPiO 1911; ang: