Redakcja - Na Straży - Wędrówka - The Herald - Księgarnia i Czytelnia - Biblia Gdańska - Betania - Strona główna - Szukaj

CIAŁO GRZECHU - Starego Człowieka.

"Wiedząc, że stary człowiek jest ukrzyżowany w Nim, aby ciało grzechu było zniszczone, żebyśmy już nie służyli grzechowi" - Rzym. 6:6. Czy wyrażenie "stary człowiek" i "ciało grzechu" odnosi się do Jednej i tej samej rzeczy?

Wcale nie. Według mojego wyrozumienia przez wyrażenie stary człowiek, Apostoł miał na myśli w twojej sprawie, twego "starego człowieka," to znaczy naszą starą naturę, której się pozbywamy, gdy przystępujemy do Boga i gdy On ją przyjął jako ofiarę. To jest nasz "stary człowiek". On był człowiekiem, lecz stał się nowym stworzeniem. Teraz to stare ciało i wszelkie jego korzyści zostały ukrzyżowane z Chrystusem. Myśmy się ich dobrowolnie pozbyli. Jak ciało Jezusa literalne zawisło na krzyżu, tak nasze ciała zostały oddane przy ofiarowaniu, aby Pan Bóg używał je w sposób, jaki się Jemu podoba - bądź, żeby zawisło na krzyżu, lub w jaki inny sposób, to nie jest wcale nasza rzecz odkąd poddaliśmy naszą wolę zupełnie Panu aż do śmierci. "Nie moja, ale Twoja wola niech się stanie." To jest wola, która się liczy umarłą, wola, która została ukrzyżowaną z Chrystusem i wszelkie korzyści ciała również zostały ukrzyżowane.

Lecz na co ono zostało ukrzyżowane? Pytanie na co Chrystus umarł? Chrystus umarł na to, aby ciało grzechu mogło być zniszczone. Na co ty umierasz? Na to, aby ciało grzechu mogło być zniszczone. Wiele jest tych ciał grzechu? Jest tylko jedno ciało grzechu. Co przez to mamy rozumieć? Mam na myśli jakoby grzech był uosobiony. My znajdujemy się pod panowaniem grzechu. Grzech nie jest osobą, nie jest człowiekiem. Grzech panujący jest wyrażeniem przenośnym, jak apostoł się wyraża, że Chrystus na to umarł, aby zniszczył to ciało grzechu, jakie panuje na świecie. A na co my oddajemy nasze życie? Każdy z nas jest obowiązany niszczyć to ciało grzechu, ten wielki system grzechu. Apostoł mówi, że w tym celu oddajemy nasze życie z Chrystusem, abyśmy mogli mieć z Nim udział w zniszczeniu tego wielkiego ciała grzechu, które panuje jako wielki władca nad rodzajem ludzkim. Jeżeli ktokolwiek oddał swoje życie i poświęcił samego siebie Bogu, jak może dłużej żyć w harmonii z grzechem? To niemożliwe. Każdy z ofiarowanych jest obowiązany walczyć z grzechem w jakiej bądź formie, gdzie tylko grzech może być znaleziony. To jest częścią uczynionego przymierza z Bogiem, to jest, co każdy ma uczynić ze swoim ciałem.

Ono przestało być sługą grzechu, sługą tego mocarza, który panuje na świecie, a stało się sługą Bożym i sprawiedliwości. Walka, jaka jest teraz prowadzoną jest między sprawiedliwością a grzechem. Sprawiedliwość jest jedną figurą, wyobrażającą Boga i Jego królestwo, zaś grzech jest drugą figurą i reprezentuje szatana i jego królestwo. Między tymi dwoma jest prowadzona walka. Nasze stanowisko jest z Chrystusem, aby zniszczyć grzech, to ciało grzechu, tego wielkiego władcę, który panuje nad światem już od sześciu tysięcy lat; walka jeszcze będzie prowadzoną dalej, a do pewnego stopnia będzie prowadzona jeszcze przez tysiąc lat, ponieważ przez cały ten tysiąc lat Chrystus i wierni święci Jego będący w chwale będą ustawicznie podbijać nieprzyjaciół, a ostatni nieprzyjaciel jaki ma być zniszczony, będzie śmierć. Ciało grzechu, cały system grzechu zostanie wtedy zupełnie zniszczony.

KPiO 1911; ang: 44